اینهاست.
نیازمندی رفع مشکلات به زمان و آرامش
یک مملکتی که اولاً جمعیت سی و پنج میلیونیش یکدفعه از اختناق بیرون آمده و آزاد این تقریباً بعد از آزادی، همه برای خودشان حق قائل‌اند که در همه مسائل دخالت کنند. و باید هم بکنند. خوب، مسائل مسائل خودشان است. لکن باید فکر این هم بکنند که آیا این مسائل که ذکر می‌شود همه‌اش قابل حل است به این زودیها؟ این خانه نداری مردم، این فقر و فلاکت مردم، این زاغه نشینی مردم، این عقب ماندگی اقتصاد، این فاسد شدن رژیم، کار کردن و - عرض می‌کنم - کشاورزی، و امثال ذلک، اینها قابل این است که یک دولتی، یک مثلاً جمعی، بتوانند این را به این زودیها به حال صحیح برگردانند؟ این البته وقت لازم دارد. از آن طرف هم که شما می‌بینید که مهلت نمی‌دهند به دولت، مهلت نمی دهند به ما که بتوانیم با یک فراغیِ فکر، این مسائل را درست بکنیم. آشوب بپا می‌کنند. خوب، در یک کردستانی که آشوب هست، زد و خورد هست، و دائماً فتنه‌گری هست، می‌شود در آنجا حالا اسفالت بکنند؟ در نظر بگیرند اسفالتش بکنند؟ خوب، جنگ است؛ در یک حال جنگ نمی‌شود که اسفالت کرد؛ نمی‌شود که خانه سازی کرد؛ نمی‌شود که کارهای عمرانی کرد. در حالی که دامن دارند می‌زنند به اینکه مردم را مأیوس کنند از این مسائل. باز مردم را می‌خواهند کنار بزنند، مأیوس بکنند، تا اینکه آن قدرتی که می‌تواند کارها را انجام بدهد - و آن قدرت ملت است - متشتت بشود، و مأیوس بشود و نتواند کار بکند. باید همه این امور را در نظر گرفت.
نفی اتهام ناروا
این مسائلی که گفتید بسیاریش در دست مطالعه است که انجام بدهند. همین دیروز، که بعضی از آقایان اینجا بودند، راجع به بعضی از مسائلی که گفتید با من صحبت کردند و عرض می‌کنم که - بناست که مطالعه کنند و عمل بکنند. شما خیال نکنید که ما به فکر نیستیم - ما - می‌بینید که الآن همه اینجا هستند و مسائل خودشان را می‌گویند؛ و بعد از شما