برای اینکه مردم را بازی بدهند، جوانهای ما را بازی بدهند، این را می‌نویسند که حالا هم با آن وقت فرقی نکرده. آن وقت زندانی سیاسی داشتیم، حالا هم زندانیهای سیاسی. اولاً دروغ می‌گویند که سرتاسر مملکت، پُر زندانی [است‌]. خوب، حالا ما می‌گوییم که صحیح، امّا کیها آن وقت زندان بودند، کیها حالا زندان هستند. آن وقت امثال طالقانی و امثال اینها زندان بودند، حالا امثال نصیری زندان است. حالا فرقی نکرده با آن وقت!؟ حالایی که تمام آزادگان از زیر بند ستم بیرون آمدند و آزادند؛ الآن همه‌مان با هم آزادانه نشستیم صحبت می‌کنیم که پیشتر امکان نداشت برایمان. اینها آزاد، خائنها در حبس. آن وقت خادمهای به ملت، خادمهای به انسانیت، به اسلام در زندان بودند، خائنها بیرون بودند، اشْتُلُم (1) می‌کردند. حالا خادمهای ملت، دوستهای ملت، خدمتگزارهای به ملت بیرون هستند. خیانتکارها، آن هم یک مشتشان. خیانتکارها بیش از اینهاست، بسیارشان فرار کردند، بسیاریشان هم از زیرها گُم شدند و بسیاریشان هم خودشان را جا زدند که اینها باید بتدریج درست بشود، پس فرقی مابین آن وقت و حالا نیست؟! در نظر توی بی‌اطلاع از همه چی یا با اطلاع و خائن فرق نیست؟ تو فرقی مابین طالقانی و نصیری چون نمی‌گذاری، از این جهت نصیری (2) در حبس باشد یا طالقانی (3)، پیشت فرقی نمی کند، بلکه بعکس است. تو می‌خواهی او آزاد باشد و او در حبس باشد. حالا که امثال اینها بیرون آمدند و دارند زندگی می‌کنند و دارند خدمت می‌کنند، و امثال آن خیانتکارها یا فرار کردند یا [خود را مخفی‌] کردند، می‌گویی فرقی نکرده است. البته جنابعالی و امثال شما و امثال شبنامه نویسها و امثال آنهایی که می‌خواهند باز رژیم سابق را یا امثال او را به میدان بیاورند، به این معنا می‌گویید فرقی نکرده، البته پیش شما هم باید فرق کرده باشد. اما متأسفید از اینکه این جمعیت خدمتگزار بیرون بیایند و آن جمعیت در حبس باشند. برای این حبسی حالا دارد فریاد می‌زند. ای حبسیهای ما چه، ای