بعکس هم اینطور است که حکومتها، ارتش، ژاندارمری، قوای انتظامی، دیگر آنطور نیستند که درصدد باشند که ملت را بکوبند، خدمت می‌کنند به ملت. از این جهت این رمز پیروزی است که ما الآن در مقابل قدرتهای بزرگ به دست آوردیم.
سلام مرا به رئیس جمهورتان برسانید و بگویید کوشش کنید که این مشکلی را که بین دولت و ملت هست، در هر جا که هست، شماها کوشش کنید که این مشکل را رفع کنید که کلید این مشکل در دست خود شماست. بنای بر این نداشته باشید که حکومت کنید بر مردم. بنای این را داشته باشید که خدمت کنید به مردم.
مشکل دوم که باز از مشکلهای اساسی است برای دولتها و ملتهای اسلام؛ مشکلی است که بین خود دولتهاست. در عین حالی که اسلام دعوت کرده است بر اتحاد، و قرآن کریم مسلمین و مؤمنین را اخْوَه (1) می‌داند، در عین حال می‌بینیم که بین دولتهای اسلامی بعضی با بعض اختلافات هست. چرا باید دو تا حکومت - که هر دو اسلامی هستند، و هر دو مال یک پدیده که پدیده اسلامی است، متعلق به یک حقیقت هستند، قرآنِ آنها یکی است، پیغمبرِ آنها یکی است - چرا نباید دعوت اسلام را قبول کنند؟ آن هم، آن دعوتی که به نفع خود آنهاست. اگر این دعوت قبول بشود و دولتهای اسلامی با هم اتحاد داشته باشند، ولو حدود ممالکشان محفوظ، لکن با هم متحد باشند، اگر این اتحاد حاصل بشود، آن وقت یک میلیارد جمعیت مسلمین یک قدرت عظیم خواهد بود که از همه قدرتها بیشتر و بالاتر است. با اینکه مجهز به ایمان هستند که از همه تجهیزات بالاتر است.
این دو مشکل که من به طور اجمال گفتم؛ اساس بزرگ مشکلاتی است که برای مسلمین هست که اگر این دو مشکل رفع بشود تمام مشکلات مسلمین رفع می‌شود. و آن مجدی که در صدر اسلام برای مسلمین بود به دست می‌آید. و چنانچه خدای نخواسته تا آخر بخواهد اینطور باشد که حکومتها با ملتها جدا از هم باشند، و حکومتها با حکومتها مخالف باشند، باید مأیوس شد از اینکه ما بتوانیم و شما بتوانید آن مَجْدی را که؛ در صدر