رئیس جمهوری وقتی که با یازده میلیون - به قول خودشان - رأی [که‌] دارد، وقتی مردم ببینند انحراف پیدا کرد، همان یازده میلیون برضد او قیام می‌کند که نتواند در این کشور بماند و فرار کند با آن وضعی که داشته است و دنبالش رئیس جمهور تعیین کردند.
کجاست که به اینطور ثبات داشته باشد؟ کجاست که هیچ یک از ارگانهایی که الآن هست، متزلزل نشده‌اند، به واسطه کشتن یکی یا دوتا؟ در صورتی بود که - یک شاه مُردگی سابق البته اینطور بود - تا یک کسی می‌مُرد، شاهی می‌مُرد، فوراً در همه جا شلوغ می‌شد. حالا ما دیدیم رئیس جمهور شهید شد و همه ایران ثباتش محفوظ است و بالاتر شده است و همه برای او سینه می‌زنند و عزاداری می‌کنند و از همه می‌خواهند که حفظ کنید دیگران را. چه ثباتی نیست؟ چه تزلزلی در ایران هست؟ همه جهاتش تمام است، همه جهاتش خوب است. البته خرابکاری هم زیاد شده است در ایران که ما باید اصلاحش بکنیم و شما آقایان باید اصلاح بکنید.
باید همه، هر یک وزارتخانه خودش را بسیار در تحت نظر بگیرد، کسانی را که می‌شناسد کسانی را که از دوستانش هستند، اگر از فامیلش هم هستند، کسانی که از فامیلش هستند بیاورند در کار. و دیروز خانواده آقای رجایی که اینجا بودند، این پیشنهاد را می‌کردند که آقایان از هر کدام اشخاص را که از خودشان هست، بیاورند در آنجا و از اینجا، از این باک نداشته باشند که بگویند آقایان می‌خواهند رفقای خودشان و فامیل خودشان را وارد کار بکنند؛ این حرفها را اعتنا نکنند. و اشخاصی را که می‌شناسند، اشخاصی را که سابقه‌شان را دارند، بیاورند و اشخاص ناشناس را، اشخاصی که احتمالاً یک چیزی هست، امروز احتمالش منجز است - برای اینکه احتمال، احتمال کشتن یک مسلمی است یا چند تا مسلمان - [راه ندهند.].
در هر صورت، بحمدالله، ایران با همه حرفهایی که همه بوقهای خارجی دارند می‌زنند و ایران را - کانّه دیگر هیچ در ایران کسی نمی‌تواند در خانه خودش هم حتی زندگی کند و - آنطوری که نمایش می‌دهند الآن رفته از بین، دیگر خبری نیست در ایران، جز اینکه چند نفر را هی می‌کُشند، هی هر روز می‌کشند دیگر خبری در کار نیست، رغم‌