پیر، همه نظر می‌دهند، این‌طور نیست که بی‌تفاوت باشند. اگر هر یک ما تخطی کنیم از آن خواستی که ملت دارد و آن خواستش اسلام است و احکام اسلام، اگر هر یک از ما تخطی کنیم علاوه بر آنکه در محضر خدای تبارک و تعالی در آن روزی که همه وارد می‌شوند و حساب است در کار، جوابی نداریم، همین مردم هم در همین جا به حساب می‌رسند. اینها نمی‌گذارند که - آنجا حسابش علی حده [است‌] - همین مردم در همین جا، شمایی که الآن به مقام ریاست جمهور رسیدید اگر فردا - خدای نخواسته - تخطی کنید از آن راهی که راه ملت است و راهی که اسلام پیش پای همه ما گذاشته است، همین سیزده میلیون و زیادتر که به شما رأی دادند و اعتماد به شما کردند بر می‌گردند. آنجا هم حسابش، بدتر است. اینجا وقتی برمی‌گشتند خوب، شما می‌روید منزلتان می‌نشینید، اما آنجا کار مشکل است، باید شما حساب آنجا را بکنید. چنانچه ما نفوسمان این قدر به دنیا متوجه است و منکوس هستیم و استقامت نداریم، اگر ما این‌طور باشیم و خودمان را دنبال اصلاحش نباشیم، این اخلاد الی الارض و توجه به ارض و رو کردن به مرتبه پایین و پشت کردن به معانی و معنویات اثرش این است که انسان در آن عالم، یک حیوان این‌طور منکوس. همان طوری که اینجاکرده است نقشه‌اش آنجاست، تمام چیزهایی که در اینجا واقع می‌شود یک صورتی در آنجا دارد. انسان مستقیم القامه اگر تمام یک توجهش به طبیعت شد، این استقامت قامتش را در آن طرف از دست می‌دهد، مثل یک حیواناتی که سرشان رو به زمین است و تمام عذابهایی که در آن عالم است از خود ماست.
خداوند تبارک و تعالی مهیا نکرده یک چیزی را که ماورای خود ما به ما بدهند، همه اینها آنی است که ما خودمان به دست خودمان تهیه می‌کنیم و به آن می‌رسیم، اعمال ماست رد به ما می‌شود. شاید چندین آیه در قرآن کریم به این معنا اشاره بفرماید که اینها اعمال خودتان است، از خارج به شما هیچ چی نرسیده است.
در روایات معراج هم هست که پیغمبر اکرم دیدند بعضی از ملائکه‌ای که در آنجا هستند دارند یک کارهایی را انجام می‌دهند. درختهایی را می‌کارند، چه می‌کنند، گاهی‌