داشت؟ در یک قضیه‌ای، که شاید قضیه کشف حجاب بود، مرحوم شیخ - رحمه الله - مرحوم آقا شیخ عبدالکریم - رضوان الله علیه - یک کاغذی به رضاشاه نوشت و راجع به این معنا تذکری داد. جواب نداد. نخست وزیر گفت: به عرض اعلیحضرت رسید، ایشان گفتند: شما خوب است که مشغول کار خودتان باشید. یک دانه پاسبان اگر می‌آمد در این شهر مذهبی که چقدر جمعیت مذهبی و چقدر اهل علم داشت می‌آمد، هر کاری با هر یک از شما می‌کرد، احدی صحبت نمی‌کرد.
شهربانی حالا مثل شهربانی زمان رضاشاه است؛ محمدرضا شاه است؟! چرا باید ما قدر نعمت خدا را ندانیم؟ من از آقایان می‌پرسم: بسیار خوب، تمام اینها، همه‌شان یک اعوجاجاتی دارند. اگر اینها - خدای نخواسته - از بین بروند، حکومت را می‌دهند دست شما؟ می‌آیند می‌گویند آقای فلان، بیایید شما حکومت کنید؟ اگر این جمهوری اسلامی شکست بخورد، به جای آن، یک جمهوری بهتر از این جمهوری اسلامی می‌آید؟
سراغ دارید که یک افرادی باشند که بعد از اینکه اینها از بین رفتند، آنها بیایند اداره کنند؟
شما می‌دانید که چشمها دوخته شده بود که چه اشخاصی بیایند و در اینجا حکومت کنند که بدتر از زمان محمدرضا می‌شد. شما می‌دانید که اگر این جمهوری از بین برود، این مجلس از بین برود، این رئیس جمهور از بین برود، به جای او یک مأموری از امریکا می‌آید. ممکن است خیلی هم مقدس مآب باشد؛ مثل مقدس مآب رئیس شهربانی قم در زمان مرحوم آقای بروجردی؛ (1) خیلی هم مقدس مآب باشد، لکن کشور شما را از بین ببرد و آن‌طور به اسلام سیلی بزند که تا ابد نتواند سرش را بالا کند. می‌توانید فکر کنید که دارید چه می‌کنید؟ می‌شود یک شب بنشینید خودتان فکر کنید که تضعیف این ملت و این دولت و این مجلس و امثال اینها چه لطمه‌ای بر اسلام ممکن است بزند؟
بی نظیر بودن مسئولین و ملت ایران در طول تاریخ
من مدعی هستم که مثل ملت ایران و مجلس ایران و دولت ایران و رئیس جمهور