ارزنده است؛ با معلولین سروکار داشتن و با ضعفا سروکار داشتن و با اشخاصی که در جنگ هستند و در بیمارستانها هستند سروکار داشتن، در عین حالی که مشکل است، پرارزش است.
و اما اینکه این آقا (1) گفتند که به حسب قوانین بین المللی، افراد هلال احمر باید مصون باشند، اینها در جاهایی که ارزش را، ارزش انسانی نمی‌دانند، حرفش هست، معنایش نیست. شما استبعاد نکنید که حزب بعث عراقی دنبال این باشد که قواعد بین المللی چی است یا آنهایی که همین جمعیتهای بین المللی را - به اصطلاح خودشان درست کردند. آنها ارزش را در این مسائل که انبیا می‌گفتند، در این مسائل نمی‌دانند.
آنها ارزش انسان رابه ایمان نمی‌دانند. آنها ارزش انسان را به شقاوت، خونریزی و بدتر از او می‌دانند. وقتی ارزش را اینها آن ندانستند و از اول، نفس خبیثشان منحرف است در اخلاق و در همه چیز، دیگر توقع نداشته باشید که آنها به قواعد بین المللی عمل کنند. به چه قواعدی اینها عمل می‌کنند؟ مگر آنهایی که این جمعیتهای حقوق بشر و - نمی‌دانم - سازمان کذارا درست کردند، خودشان به این قواعد بین المللی عمل می‌کنند؟
آنهایی که این همه فریاد می‌زنند از حقوق بشر، وقتی که می‌رسند به اینکه حزب بعث صدامی این قدر از انسانها را در اینجا کشته است و آن قدر از انسانها را در اینجا بی خانمان کرده و علیل کرده، علاوه بر اینکه از آن همین طوری می‌گذرند، توجیه هم می‌کنند. توجیه می‌کنند به اینکه خوب، شما در عراق فلان جا را منفجر کردید، اینها هم عوض دادند! یک دروغ عراق می‌گوید برای اینکه تصحیح کند کار خودش را، هر روز می‌گوید که بصره را زدند! این بصره‌ای که زدند، کجاست؟ این جمعیت بصره کجایند که زدندشان یا سایر شهرها؟ اسلام اجازه نمی‌دهد که ما مردم بی‌گناه را برای خاطر گناه دیگری آزار بدهیم. منتها آنها می‌گویند این مسائل را؛ برای اینکه وقتی یک بمب یا چند بمب می‌اندازند و یک جمعیت کثیری را، زن و بچه بی‌گناه را، پیر و جوان بی‌گناه را