از جوانی همان‌طور تحت ستم و تحت سلطه آنها بار بیایند تا برسند به بالا، معلوم است که وضعشان وضع یک مردمی است که باید توسری بخورند؛ خودشان را برای ساختن با اجانب و متابعت از اجانب مهیا می‌کردند. امروز شما در مقابل تمام قدرتهای دنیا ایستاده‌اید و در دانشکده‌تان وقتی که تحصیل می‌کنید و به جبهه‌ها می‌روید، با شوق به جبهه‌ها می‌روید و آنجا تعلیم عملی می‌بینید، این‌طور نیست که فقط خواندن و نوشتن باشد؛ عمل کردن است. و یکی از برکات این جنگ تحمیلی برای ملت ما همین معناست که ما سربازانمان و جوانان و دانشجویان افسری ما در دانشکده افسری، علاوه بر تحصیل دوره‌های دانشکده، عملاً در جبهه‌ها حاضر می‌شوند و تعلیمات عملی می‌بینند و در علوم عملی، این میزان است، نه خواندن. خواندن مقدمه عمل است و شما امروز در میدانها عمل را هم یاد می‌گیرید.
امروز شما نور چشم همه ما هستید و ما به وجود امثال شما باید افتخار بکنیم و شما باید برای اسلام یک ارتش قوی و یک ارتش مستقل باشید ارتش یکی از ارکان یک کشور است و در این زمان، پاسداران اسلام هم یکی از ارکان این کشور است. و اگر در ذهنش، ارتش یا پاسدار، حقارت ادراک بکند، این نمی‌تواند برای یک ملتی مفید باشد.
سابق تحقیر می‌کردند قوای نظامی و انتظامی ما را؛ فرماندهانشان و بالاتر از او مستشاری که می‌آمد، مستشاران ظالمی که می‌آمدند، تحقیر می‌کردند اینها را. با روح حقارت، اینها بزرگ می‌شدند. امروز ملت از شما تعظیم می‌کند و شما یک کسی [را] که بالای سرتان باشد و شما را تحقیر بخواهد بکند، سراغ ندارید. نه آنهایی که فرمانده شما هستند اهل این هستند که تحقیر بکنند پرسنل خودشان را و نه شما آن هستید که تحقیر را قبول بکنید. این مجموعه را [دشمن ما] نمی‌توانند بفهمند چی هست ولهذا، نقشه‌هایی که می‌کشند، خودشان هم می‌گویند که ما این را نشناخته‌ایم؛ ما می‌توانیم جاهای دیگر را بشناسیم، لکن ایران را نشناخته‌ایم.
این برای این است که شما یک ترکیب حاضری [هستید] که همه‌اش توجه به معنویات داشته باشد، سربازش در جبهه‌ها دعا بخواند و دعای کمیل بخواند و با دعای‌