کارهایی را که می‌کنید، بیایید بگویید؛ بیایید به مردم بگویید تا توجه پیدا کنند. خوب شما هم خیلی می‌دانید، اکثر شاید بدانند که در آنجاهایی که هیچ برایشان کار نشده بود، نه آب داشتند، نه زمین داشتند، نه راه داشتند، هیچ نداشتند، نه طبیب داشتند، الآن همه اینها تا یک حدودی که قدرت داشته دولت، عمل کرده و خوب عمل کرده است.
بنابراین، ما باید از یک همچو دولتی که نمونه است، شما خیال می‌کنید که صدام این طوری عمل می‌کند؟ صدام هم مبتلای به جنگ است، همه هم به او کمک می‌کنند. امّا بپرسید از آنهایی که از عراق می‌آیند ببینید چه می‌کند او، بپرسید از این آقایان عراقی که آمدند و فرار کردند آمدند، دارد چه می‌کند با این مردم، این حبسهای او و اشخاص اخیار را در حبسهایش چه می‌کند. بنابراین ما دو طرف قضیه را باید ملاحظه کنیم. از آن طرف بازار را ما باید حفظش بکنیم با تمام قوا، همه‌مان موظفیم. بازار است که ما را نگه داشته، همه را نگه داشته، از آن طرف، بازار باید دولت را حفظ کند. اگر رها کند چه بکند دولت. آقای موسوی (1)، نخست وزیر یک کاسب است، مثل شما کاسب بوده دیگر، پدرش هم الآن ظاهراً کاسب است. خوب، آن که چیزی ندارد که خودش بدهد، وزیرهای دیگر هم همه از همین قبیل‌اند. دولت خودش که چیزی ندارد. دولت می‌خواهد دفاع از جان شما، از ناموس شما، از مال شما، از حیثیت شما بکند. خوب، ما خودمان باید این کار را تکفل کنیم، و آن مقدار که می‌توانیم، اینهایی که سرمایه‌های کلان دارند. اگر یک وقتی شما شنیدید که این آقایان بعضی می‌گویند تروریست اقتصادی و محتکرین را می‌گویند، محتکرین را می‌گویند، عامه بازار محتکر نیستند، متعهدند آنها؛ آنها خلاف شرع نمی‌کنند. یک دسته هستند که هم نق می‌زنند، هم کاری به این کارها ندارند، هم مال مردم را احتکار می‌کنند و گران می‌فروشند و بازار سیاه درست می‌کنند، یک دسته‌اند اینها.
این‌طور نیست که به بازار کسی جسارت کند؛ من تا حالا از هیچ کس نشنیدم که در بازار یک حرفی زده باشد. خوب، این بازاری است که بازار مسلمین است، این بازاری‌