غیر انسانی خود - که بهره برداری از طبقه محروم است - برسد. عصری که استعمار با گماشتن اذناب خود در گوشه و کنار ممالک اسلامی به اسمهای مختلف و عناوین فریبنده - و احیاناً به اسم اسلام - فرهنگ قرآن را عقب زده و راه را هر چه بیشتر برای بهره برداری خود باز می‌کند، آن ایران و آنچه در آن می‌گذرد که همه مصیبتهای جانگداز است؛ این فلسطین که اکنون در رأس مصیبتهاست؛ این اختلاف کلمه و سرسپردگیهای بعضی از سران ممالک اسلامی که با داشتن منابع طبیعی سرشار و ذخایر گرانبها و جمعیت هفتصد میلیونی نتوانسته‌اند دست استعمار و صهیونیسم را از بلاد اسلامی قطع کرده و به نفوذ ایادی آن پایان بخشند؛ این هواهای نفسانیه و دست نشاندگی بعضی دوَل عربی است که موجب شده جمعیت صد میلیونی عرب نتوانند فلسطین را از چنگال اسرائیل برهانند.
باید بدانند که مقصود دوَل بزرگ استعمار از ایجاد اسرائیل، تنها اشغال فلسطین نیست؛ بلکه اگر به آنان فرصت داده شود، تمام کشورهای عربی - العیاذبالله - به سرنوشت فلسطین دچار خواهند شد. اکنون که گروهی از مردان فداکار فلسطین به منظور تعیین سرنوشت خویش، به دست خویش - که همانا آزادی فلسطین است - بر ضد مشتی غاصب متجاوز قیام مردانه کرده‌اند و به جان، برای رهایی اراضی مغصوبه و سرزمینهای اشغال شده کوشش می‌کنند، می‌بینیم که عمال استعمار، دیروز با آنان در اردن چه کردند (1) و امروز در لبنان چه می‌کنند. تبلیغات و دسایس سوء و همه جانبه در کار است؛ دستهای ناپاک اذناب استعمار به فعالیت مشغول است که طوایف مسلمین را از این گروه فداکار جدا کند، و آنان را از مراکز حساس سوق الجیشی - که امکان عملیات و ضربه زدن به قوای غاصب اسرائیل از آنجا میسر است - بیرون براند.
آیا با این وضع، مسلمین و دوَل کشورهای اسلامی در مقابل خداوند تعالی در مقابل عقل و وجدان، تکلیفی ندارند؟ مردان فداکار فلسطین به دست عمال استعمار در