بسمه تعالی‌
24 ذی‌الحجه 88
به عرض شریف می‌رساند، مرقوم شریف مدتی پیش واصل و از سلامت جنابعالی و توفیقاتی که نصیب شما هست مسرور شدم. کمال توفیقات شما را برای ادامه به خدمت به اسلام و مسلمین از خداوند تعالی خواستار است. آنچه مسلّم است این چند لحظه از عمر می‌گذرد و خواه ناخواه به پیشگاه بزرگی وارد خواهیم شد یا با روی سیاه و دست پر از گناه و یا با دست خالی از طاعت. امید است ما از دسته دوم باشیم و خداوند تعالی با الطاف کریمه خود با ما تهیدستان و روسیاهان رفتار فرماید. امید است خدمتهای شما که به قول خودتان پر زحمت و کم استفاده است در پیشگاه مقدس مقبول باشد که ارزش همان است و بس. کوشش کنید اکنون که با توده جوان محتاج به هدایت سر و کار دارید آنها را نجات دهید از این منجلاب، و معنویات را با زبان شیرین خودتان به آنها بفهمانید.
شاید به وسیله شما اشخاص از اسلام و قوانین آسمانی آن آگاه شوند و توجه به حقایق پیدا کنند و این برای شما بهتر است از آنکه زندگی به اصطلاح مرفهی داشته باشید و بس.
اینجانب نتوانستم کاری که پسند درگاه متعال باشد انجام دهم و هم‌اکنون که مشرف به سراشیبی قبر هستم نمی‌دانم چه جواب دهم. از خودم مأیوس و به لطف خداوند تعالی امیدوارم، شاید جبرانی از خطاهای گذشته و حال و آینده شود. الهی عاملنی بفضلک و لا تعاملنی بعدلک.
کتاب را که فرستاده بودید مقاله شما را تا آخر خواندم و امید است توفیق مقالات‌