به - مسلمین ایران را دارد به نابودی می‌کشد؛ این را باید قطعش کرد تا اینکه مردم بتوانند یک نفسی بکشند. پنجاه سال بیشتر، مردم خفقان گرفته بودند؛ مردم را سلب آزادی همه طرفه کرده بودند اینها. پنجاه سال است که مردم زجر کشیدند، اولادهایشان را دادند، چه زمان آن پدر و چه زمان این پسر؛ حالا که مردم رسیدند به اینجا و قیام کردند، یک قیام مردانه کردند مردم ایران، الآن هم در ایران، همین حالا که من و شما اینجا نشستیم، بلااشکال در ایران یک هیاهویی هست و قم، صدایش بوده است که می‌گفتند صدای تفنگها الآن دارد می‌آید، همین امروز چه کردند، همدان هم که آن قیام هست و اطراف کرمان هم لابد هست، تهران هم که همیشه یک چیزی هست در کار، الآن که این مردم مهیایند و به اینجا رساندند و حاضرند مردم برای همه جور جانفشانی برای اسلام و برای ملت خودشان، ما حالا بیاییم بگوییم که حالا باشد، بگذارید بعدها این کار را می‌خواهیم بکنیم؛ حالا این قدم اولی را برمی‌‌داریم، ایشان را می‌گوییم: آقا سلطان باشد، لکن حکومت نکند! این چه حرفی است که از دهن ما بیرون بیاید؟ کدام ملت می‌تواند این مطلب را قبول بکند؟ خیر، ایشان باید بروند. این سلسله باید منقرض بشود. ایران، این سلسله را نمی‌خواهد. بچه هفت ساله‌اش هم نمی‌خواهد، پیرمرد هشتاد ساله‌اش هم نمی‌خواهد.
الآن وقت کار است
و الآن وقت کار است که همه دست به هم بدهیم؛ شماها که در خارج مملکت هستید، با تمام قوایی که دارید کمک کنید به این مملکت، به اهل مملکت خودتان. آنها دارند خون می‌دهند، شما [با] قلم، قدم - عرض می‌کنم که - تظاهر، هر چه بلدید، هر طوری که می‌دانید، خطابه بخوانید برای مردم این مملکتها، صحبت کنید برایشان، مطالب ایران را به آنها بگویید، حالی شان کنید که در ایران چه می‌گذرد و ما چه مصیبتهایی داریم و ایرانی‌ها گرفتار چه مصیبتهایی هستند، بلکه ان شاء الله ملتهای دیگر هم بیدار بشوند. الآن به ما می‌گفتند که ملت فرانسه همه الآن راجع به اینکه این باید برود، همه قبول دارند که این باید برود. راست هم می‌گویند ولیکن باید فهماند به آنها، باید گفت. خوب، [با]