آمدند منتها من با یک ضربه مقابل نگذاشتم که آن کارهایی که می‌خواهند بکنند. یک اجتماع بود آنجا، اوایل این قضایا بود و اجتماع بود، و بعضی صحبت می‌خواستند بکنند و خود من هم شاید صحبت کردم یا می‌خواستم بکنم؛ به من گفتند که، دیدم خودم هم که یک صلواتهای بی‌مورد [فرستاده‌] شد، من به یکی از رفقا گفتم که برو بگو اگر در اینجا یک شلوغی بکنید، من می‌روم در صحن حضرت معصومه آنجا می‌روم منبر و حرفهایم را آنجا می‌زنم. اینها مأمور نبودند یک همچنین کاری را که همچو عکس العملی دارد بکنند؛ نمی‌دانستند که باید چه بکنند، ترک کردند. و همان روز در مدرسه فیضیه ریختند و همان بساط را درست کردند و عرض می‌کنم که همان جنایات را؛ همان عصرش در مدرسه فیضیه، آن جنایات را کردند.
آن روز به نام «دهقان»، امروز به نام «کولی»!
آن روز با صورت دهقان، آن بساط و آن رسواگریها را کردند، حالا شروع کرده‌اند به اینکه کولیها چیز کرده‌اند. در آنجا به اسم کولیها و در جاهای دیگر هم می‌ریزند در شهر و عرض می‌کنم که همدان را آنطور با وضع فجیع به مردم حمله کردند؛ و زنجان هم همین طور نقل می‌کنند. در قم هم دو - سه روز است که تشنجات است و تیراندازی است و آدمکشی است. در تهران هم بعضی جاهایش تشنجات بوده است؛ و رادیوی همین امروزِ ایران - که آوردند پیش من و یک مقدارش را گوش کردم - خیلی جاها را اسم برده بود که تشنجات است و اینها. روز چهارم آبان و روز تولد ایشان، این جشن مردم است! سیاهپوشی است. بله، اینها هم می‌گویند که یکی دو جا را اسم بردند، مراغه، ظاهراً مثل اینکه مراغه بود، کجا بود، آنجاها چه کردند، چه کردند، یک مشتی هم حرف می‌زنند. حالا کی چه کرده، آن را من نمی‌دانم که تا چه اندازه راست می‌گویند و آن اشخاص کی بوده‌اند؛ اما از آن طرف خودشان بسیاری از شهرها را اسم بردند و آنی که اینها می‌گویند، این نیست؛ تنها اینها نیست، بعد باید اطلاع به شما برسد.
آتش زدن مردم در سینما
هم آن قضیه در ولادت رسول اکرم - این دو قضیه مهم مبدأش بوده است: خاموش‌