ایران پیدا شده است، مثل یک سیل دارد شاه را می‌برد و خواهد برد؛ نه شاه تنها را، آنهایی هم که استفاده می‌کردند از وجود شاه و منافعشان به وجود شاه بود منافع آنها را هم باید از بین ببرند و می‌برند ان شاء الله. ما می‌خواهیم یک مملکتی که [از] خودمان [و] مال خودمان هست، یک مملکتی که از آبا و اجداد ما به ما رسیده است، می‌خواهیم خودمان اداره‌اش کنیم. نمی‌خواهیم که آقای نمی‌دانم رئیس جمهور امریکا بفرستد اداره کند. نظامش را هم بفرستد آن اداره کند، نمی‌دانم دانشگاهش با فرمان او باشد؛ نمی‌دانم مجلسش را لیستْ آنها بدهند و هرکس را آنها تعیین کردند مجلس برود. ما می‌خواهیم که وکلایش را خودمان تعیین کنیم، ملتمان تعیین کنند. ما پنجاه سال وکیل نداشته ایم در ایران.
اوج اختناق در دوران پهلوی
مشروطه از اول که پیدا شده است تا حالا به آن عمل نشده. تا حالا این مملکتِ ما همه‌اش استبداد [بوده‌]، و بدتر از زمان استبداد، الآن مملکت ما هست. کیْ در زمانهای استبداد اینقدر آدمکشی بود؟ کیْ در زمانهای استبداد اینقدر اختناق بود که نه روحانی بتواند صحبت کند، نه سیاسی بتواند صحبت کند، نه دانشگاهی بتواند صحبت کند؛ هیچ کس نتواند یک کلمه حرف بزند؟ در دو سال پیش از این، اینطور بود، در چند سال پیش از این. خوب حالا الحمد للّه یک قدری جلو آمده‌اند. مردم حالا حرفهایشان را یک قدری می‌زنند.
تلاش رژیم برای ایجاد تفرقه
اینها خواسته‌اند که شما را، همه را، از هم متفرق کنند. هرکس را با یک اسمی، هرکس را با یک جوری می‌خواهند از اسلام و از مسلمین جدا بکنند و بعد هر کاری دارند بکنند. با حرفهای مختلف، با انحرافات مختلف، با اینطور چیزها و تبلیغات زیادی که کرده‌اند: اینها عقب هستند، اینها ارتجاعی هستند! کدام ارتجاع؟! با کدام یک از مظاهر تمدن مخالفت کرده‌اند روحانیون؟ همه مظاهر تمدن را ما قبول داریم. آنی که ما قبول‌