همان کودتای نظامی است! مگر کودتای نظامی چه می‌کند؟ [در] کودتای نظامی یک نظامی‌ای می‌آید سرِ کار، با خشونت با مردم رفتار می‌کند اگر چنانچه خیلی آدم خشنی باشد؛ گاهی هم ممکن است که خشونت نداشته باشد؛ خوب، الآن در تمام ایران حکومت نظامی است، منتها در عده‌ای از شهرها رسماً حکومت نظامی است و در مابقی ایران به طور غیر رسم حکومت نظامی است. همان معانی نظامی بودن و مردم را از همه چیز محروم کردن - به خیال خودشان - در همه ایران الآن هست.
شکستهای پی در پی و فریبهای تازه شاه
بنابراین، آن فریب اولشان که حکومت آشتی و - عرض می‌کنم - با همه چه و روحانی، اولی که این دولت آمد روی کار، به عنوان یک روحانی خودش را معرفی می‌کرد! پدرْ روحانی و پدر و مادر هم روحانی و این حرفها معرفی می‌کرد؛ بعد شروع کرد به آن کارهای ملایمت آمیز و فریبنده، که من در همان اولی که تأسیس شد این را به مردم گوشزد کردم که فریب نخورید که این بدتر از آن حکومت نظامیهاست! این خطرش بیشتر از آن است! انسان با حکومت نظامی می‌داند که این آمده‌ روی کار که با سرنیزه با انسان رفتار کند، خوب احتیاطِ خودش را می‌کند و اینها؛ اما آنکه با فریب می‌آیدروی کار و می‌خواهد ملت را با خدعه و فریب عقب بزند، این مردم را غافلگیر می‌کند؛ و این خطرش زیاد است. و من در همان وقتهای اول - همان اولی که اعلام حکومت آشتی شد - من مطالب را آنطور که می‌توانستم به مردم رساندم. این حکومت آشتی شکست خورد، شد حکومت نظامی در همه ایران و در دوازده شهر عظیم ایران - به طور رسمی! و همین حکومت نظامی هم شکست خورده هست. الآن هم حکومت نظامی است اما یک حکومت نظامی شکست خورده است. باید به حَسَب ترتیب حکومت نظامی، کسی شبها بیرون نیاید - از قراری که گفته‌اند دو ساعت عقب انداختند، دوباره برگشتند به اینکه جلو انداختند که باید دو ساعت هم جلوتر چه بکنید - مردم در دکانهایشان نشستند و باز کردند و شروع کردند به قرآن خواندن. ملزم شدند به اینکه برگردانند و باز به همان مقدار. تظاهرات هم در همه اینجاهایی که حکومت نظامی هست‌