قبول کردند و اینها، لکن وقت عملْ عمل نکردند به متمم قانون اساسی؛ یعنی پنج نفر مجتهد را در مجلس ما نیاوردند! بله، [مجلس‌] اول یک صورتی ابتدائاً درست شد، اما آن صورتی بود؛ تمام شد. حالا قریب پنجاه سال است - بیشتر از پنجاه سال است - که ابداً در مجلس روحانی راه ندارد تا نظارت بکند؛ و این خلاف قانون اساسی است. پس الآن اگر چنانچه ما فرض کنیم که این آقای جبرئیل آمدند در زمین و تَبَع «اعلیحضرت» می‌خواهند بروند در مجلس، با نصب ایشان و تعیین ایشان و با تصویب مجلس «شورا» و مجلس «سنا»، همان جبرئیل امین هم خلاف قانون اساسی کرده! قانونی نیست. وزارتش، قانونی نیست. پس - بناءً علیه - این تشبث درست از کار درنمی آید.
سخن مردم: ما شاه نمی‌خواهیم
علاوه بر این، حالا ما از آن وجهه قانونی و منطق خودشان بگذریم، علاوه بر این مگر این چیزها این صدای مردم را می‌اندازد؟ مگر مردم صدایشان این است که وا وزیرا! ای وزیر ما چطور است! مردم می‌گویند ما شاه نمی‌خواهیم، تو می‌خواهی وزیر درست بکنی؟! جواب اینکه ما شاه نمی‌خواهیم این است که وزیر شما این بود، این باشد؟! خوب بروند ببینند این خارجیها که می‌گویند این ملت چه می‌گوید، چه می‌خواهد، ملت را بروند ببینند توی بازارها چه می‌گویند، توی مدرسه‌ها چه می‌گویند، توی دانشگاهها چه می‌گویند، بیرون دانشگاه چه می‌گویند، توی مزارع چه می‌گویند؛ خوب بروند ببینند اینها. ببینند که این ملتْ سرتاسر ایران چه دارد می‌گوید؛ چه می‌خواهد این ملت. اگر یک شبانه روز بر اینها گذشت و از هر آدمی چند دفعه این کلمه را نشنیدند، خوب ما از قولمان برمی‌‌گردیم، می‌رویم سراغ زندگی‌مان. اگر نشنیدند که ما نمی‌خواهیم این را، «مرگ بر شاه»؛ از بچه اینقَدَریِ تازه زبان باز کرده این را می‌گوید تا آن پیرمردی که حالا دیگر یواش یواش باید حرف بزند، مثل من. خوب، همه نمی‌خواهند. وقتی یک ملتی یک چیزی را نخواست، خوب شاه برای ملت است، وقتی ملت نمی‌خواهد او را، که نمی‌شود که به زور آورد او را. آوردند به زور اما فایده ندارد.
بخواهند با این تشبث که یک وزیری را بردارند یک وزیر دیگر بگذارند، یک‌