این را نمی‌شود گفت که کمیته حالا دیگر ما نمی‌خواهیم! حالا ما کارهایمان [هنوز] تمام نشده.
ما حالا کمیته لازم داریم. ما حالا این سربازهای ملی، این پاسداران ملی، الآن مملکت ما را اینها دارند حفظ می‌کنند. ما اینها را لازم داریم. بنابر این اصل مطلب که مشکل اول بود و صحبت اول بود - که کمیته‌ها کارشکنی می‌کنند - این باید اصلاح بشود. یعنی باید همینکه - عرض می‌کنم - ما، حوزه علمیه اینجا، آقایان، شورای انقلاب، اینها بنشینند طرح بریزند و اشخاصی را بفرستند و با کمک همه آقایان - اینها را - تصفیه بکنند. یعنی اگر یک عضو فاسدی که - عرض می‌کنم که - تو اینها رخنه کرده است کنار بگذارند و مطالب را اصلاح بکنند. اما اینکه «نباشد» الآن صحیح نیست. الآن ما، بین راه هستیم؛ الآن اینها را ما لازم داریم.
مشکل کشاورزی و ارتش
قضیه دوم. راجع به چی بود؟ راجع به کشاورزی. البته مشکلات کشاورزی یکی‌اش هم همین مفسدینی هستند که نمی‌خواهند [اصلاح‌] بشود. همین دیروز یک دسته‌ای آمده بودند - از سیستان ظاهراً بودند - گفتند که ما امسال کشاورزی‌مان 400 هزار هکتار کشاورزی کرده ایم، و بسیار خوب شده است؛ لکن یک پلی است که ما باید از آنجا عبور کنیم و برویم سراغ زمینهایمان، اینها ترکمنها آمده‌اند جلویش را گرفته‌اند نمی‌گذارند برویم. این [را] باید دولت کاری، فکری بکند. این اشخاص با نصیحت فایده ندارد. حرف ما را یک قشر از ملت که اعتقاد دارند به ما، می‌شنوند؛ یک قشری که برای فساد آمده‌اند، نمی‌خواهند درست بشود، آنها نمی‌شنوند این حرفها را. این، قدرت لازم دارد. قدرتش هم دست دولت است. ژاندارمری - عرض می‌کنم که - ارتش، اینها باید این کارها را انجام بدهند، و این ایشانند که باید این کار را انجام بدهند. با اینکه یک اشکالات البته هست در ارتش؛ اشکالاتی هست، لکن باید رفع بشود. و ارتش باید تقویت بشود؛ در هر جا. ژاندارمری تقویت بشود جلوی این اشخاصی که نمی‌گذارند