نابسامانیهای بعد از انقلاب و لزوم کمک همگانی
من تمام این مشکلاتی که شما گفتید و آن مشکلات که ایشان گفتند و زیادی از اینها، من می‌دانم و مطلع به این مشکلات هستم. من هم می‌دانم که ارتش تا سلسله مراتبش محفوظ نباشد و تا تحت یک ضابطه نباشد نمی‌شود به او ارتش گفت. ارتش که آن پایینتری از بالاتری اطاعت نکند این ارتش نمی‌تواند یک ارتشی باشد که دفاع بکند از مملکت. این شکی نیست. چنانچه می‌دانم که روحیه بعضی از قشرهای اینها هم به واسطه همین مسائل که مع الأسف پیشتر بوده است، و بعد واقع شده است؛ اینها هم یک قدری سست شده‌اند در مسائل. این را هم من می‌دانم. چنانچه می‌دانم که کمیته‌ها در همه ایران، در همه جا؛ یک نابسامانیهایی دارند؛ یک اختلافاتی هست. همه اینها را من اطلاع دارم. مشکلات معلوم است. حل مشکلات یک قدری محتاج به زمان است. الآن مشکلات برای دولت زیاد؛ برای ارتش زیاد؛ برای سایر اقشار زیاد؛ و مع الأسف در این وقت زیادتر شده است؛ و حالا هم باز رو به زیادی است. لکن رفع مشکلات یک امری است که آنی نمی‌شود؛ در چند روز و چند هفته و چند ماه نمی‌شود. این باید با تدریج رفع بشود. و مهم این است که ما همه‌مان و هر فردی خودش را مکلف بداند به اینکه باید حالا خدمت بکند.
یکوقت مثلاً بود که ما می‌گفتیم ما چه کار داریم به اینکه مرزها چه است. این با ارتش است. خوب، حالا ارتش خودش است خوب، شما می‌گفتید ما چه کار داریم که در