[بسم الله الرحمن الرحیم. الحمدللَّه رب العالمین، و صلی الله علی خیر خلقه و افضل بریته محمد و عترته الطاهرین. و بعد، جناب مستطاب ثقة الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ عبدالرسول تقوایی مازندرانی - دامت تأییداته - از قِبَل اینجانب در تصدی امور حسبیه «التی لا یجوز التصدی و التعرض لها الّا للحاکم الشرعی او المأذون من قِبَله» مأذون و مجازند. و همچنین مأذونند که وجوه شرعیه از قبیل زکوات و مظالم و نذورات مطلقه را اخذ و در موارد مقرره شرعیه صرف، و سهم مبارک امام - ارواحنا فداه - را قبض و مقدار یک ثلث آن را در معاش خود در فرض حاجت و سایر موارد منطبقه صرف، و دو ثلث دیگر را از جهت اقامه حوزه‌های علمیه به اینجانب ایصال نمایند. «و اوصیه - ایّده الله تعالی - بملازمة التقوی و سلوک سبیل الاحتیاط»؛ و السلام علیه و رحمة الله و برکاته. ۱۶ ذی الحجة الحرام ۱۳۸۰. الاقل عبدالهادی الحسینی شیرازی‌]
به طوری که مرقوم فرموده‌اند از قِبَل حقیر نیز مجاز می‌باشند.