خواهند شد. از این جهت، با تمام قوایی که دارند، با اسمای مختلف: با اسم اسلام، با اسم خدمتگزاری به مردم، با اسم «فدایی خلق»، با اسمهای مختلف، اینها به میدان آمدند؛ یعنی به میدان خدا آمده‌اند. و اینها نمی‌فهمند به اینکه اگر همه اینها مجتمع بشوند و برای این ملت خدمت بکنند، زود این ملت و این کشور به آن نتیجه‌ای که می‌خواهد می‌رسد. و اگر همه اینها هم مخالفت بکنند، مخالفتشان به جایی نمی‌رسد؛ لکن مشکلات ایجاد می‌کند.
اگر کردستان این مشکلات را ایجاد نکرده بودند، حالا مثل سایر جاها آرام بود، و می‌توانستند مسلمین که در آنجا هستند، و دولت و ملت آنجا را آباد کنند، لکن آنها که نمی خواهند این آرامش پیدا بشود، و حقیقت مطلب این است که اسلام را نمی‌خواهند، در آنجا به یک طور فتنه‌گری می‌کنند و در هر مرکزی با یک اسمی. همانها باز اسلام را نمی خواهند. بعضیشان هم، اگر اسلام را بخواهند، یک اسلام وارونه می‌خواهند. آن اسلامی که اسلام پیغمبر اکرم است و آن اسلامی که به وحی الهی آمده است، وحی را هم در آن تصرف می‌کنند و به صورت دیگر درمی‌آورند!
نگرشهای تک بعدی به اسلام
من کراراً این مطلب را در نجف هم گفته و اینجا هم گاهی گفته‌ام که ما در یک مدتی گرفتار بودیم به یک نفر از مردم و به قشری از اهل علم که اینها اسلام را از آن طرف نگاه می‌کردند. عرفا اسلام را قبول داشتند، لکن تمام مسائل را برمی‌‌گرداندند به آن معانی عرفانی، مسائل روز قائل نبودند. حتی اگر روایتی یا آیه‌ای در جهاد می‌آمد اینها همان «جهاد نفس» را می‌گفتند هست. و اسلام را با یک صورت دیگری غیر از آن صورت واقعی که جامع است، جامع همه اطراف است، نظر می‌کردند. من گفتم ما یک مدتهایی مبتلا به آنها بودیم، که البته مردم صالحی بودند، لکن اسلام را با یک صورت می‌دیدند؛ یک بعد اسلام را نظر می‌کردند. و یک مدتی، اخیراً، ما مبتلا شدیم به یک عده‌ای که اینها عکس آنها هستند. تمام معنویات را اینها به مادیات برمی‌‌گردانند! می‌گویند