انف همه اینها، ایران باثبات ترین ممالک است الآن و این انفجارات و اینطور چیزها دلیل بر ثباتش است. اگر متزلزل بود، این کارها نمی‌شد؛ همان می‌گذاشتند به تزلزل خودش از بین برود. آنها طرحشان این بود که بگذارید خودشان، خودشان را از بین ببرند. دیدند نمی‌شود، حالا ایستاده‌اند که انفجار پیدا کند.
هیچ مملکتی با انفجار از بین نمی‌رود و هیچ مملکتی با ترور از بین نمی‌رود. تمام ترورها را روی هم وقتی که بگذارند تا آخر هم وقتی بشود، به اندازه 17 شهریور، ما شهید نمی‌دهیم و مردم 17 شهریور شهید دادند و آنطور شهید دادند، آنطور فداکاری کردند و ابداً تزلزلی در ایران حاصل نشد و پیش رفتند و آن وقت، در آن حالی که آنها داشتند سرکوب می‌شدند، به پیش رفتند و شاه را از بین بردند و همه آنهایی [را] که در اینجا منفعت داشتند، منافعشان را قطع کردند.
حالا که بحمدالله، دیگر ما یک مقابلی نداریم. چهارتا دزد که مقابل نمی‌شود؛ این دزدها همیشه بودند. همیشه ایران اینطور مسائل را داشته، منتها هر کسی از ما از بعضی جاهایش اطلاع داشت؛ مثلاً، ما می‌دیدیم که در همان طرفهای ما، دزدها می‌ریزند یک ده را غارت می‌کنند. درزمان همان سلطنت سابق - آن رژیم قبل از این رژیم - می‌ریختند یک عده را غارت می‌کردند، می‌ریختند مردم را می‌کشتند. در همه جای ایران، این شلوغیها بود، منتها آن وقت وسایل نبود که همه جمع بشود توی روزنامه نوشته بشود؛ یا اخیراً نمی‌گذاشتند در روزنامه‌ها چیزی بنویسند یا آن وقت روزنامه‌ای نبود تا بنویسد.
می‌آمدند، غارت می‌کردند، مردم را می‌کشتند، چه می‌کردند دزدهای سرگردنه.
آن وقت از یک گردنه‌ای اگر مردم می‌خواستند رد بشوند، نمی‌توانستند رد بشوند.
مع ذلک، ایران سر جای خودش بود. الآن ما نه دزد سر گردنه اینقدرها داریم و نه اینقدرها کشتاری در کار هست و اینقدرها غارتگری در کار هست. و اینها نیست.
در هر صورت ما نمی‌ترسیم از اینکه به ما بگویند چه شد. و ما بحمدالله در داخلمان، وقتی که ملاحظه می‌کنیم، [مشکل نداریم‌]. خوب، بیایند اشخاصی هم که در خارج هستند و خیال می‌کنند یک همچو مسائلی هست، بیایند ببینند و مطالعه کنند ایران را؛