28 ج 1 91
خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقة الاسلام آقای تقدسی ترکمانی - دامت افاضاته
مرقوم شریف واصل و از مضمونش مطّلع شدم. قبل از وصول مکتوب شما مرقومی از جناب حجت الاسلام آقای شریعت (1) واصل شد، و بعض مطالب که مرقوم داشتید. ایشان نیز مرقوم داشته‌اند. زحمات جنابعالی و سایر اعلام آنجا (2) موجب تقدیر و تشکر است؛ امید است منظور نظر مبارک ولی امر - عجل الله فرجه - باشد. جناب ... (3) فرموده‌اند که ازنصفِ مجاز که به وکلا داده شده است، نصفْ صرفِ مدرسه شود تا ان شاء الله تعالی مدرسه به وضع خوبی اداره شود.
جهاتی که ذکر نموده اید همه قابل توجه است لکن مقدم بر همه، تنظیم وکلای افغانستان است، و توجه به اینکه وجوه شرعیه حیف و میل نشود؛ و آن بسته است به کوشش حضرات آقایان وکلای کابل. این مطلب را به بعض علمای آنجا تذکر داده‌ام، جنابعالی با سایر آقایان مشورت فرمایید و تا آنجا که ممکن است امور را منظم فرمایید که وجوه افغانستان تنصیف شود. نصف به نجف برای اداره حوزه، که بحمد الله از افغانستان‌

جمعیت کثیری هستند اختصاص داده شود؛ و نصف به مصارف شرعیه محل برسد، که اهمّ از همه مدارس علمیه آن نواحی است، چه کابل و چه در مزارشریف (1) یا سایر نواحی.
و البته باید دروس طلاب تحت نظر جنابعالی و سایر آقایان معظم و از روی برنامه باشد؛ و هیأت امتحانیه در کار باشد که اشخاص لایق تشویق شوند، و اشخاص بیکاره رد شوند. و این مطلب با مشورت خود آقایان و صرف وقت شریف آنها در آنجا قابل عمل است. و در صورتی که لازم باشد اینجانب به وکلای افغانستان - به طور عموم - تذکر دهم که باید کمک به مدارس شود، مرقوم دارید تا عمل شود، و چون اینجانب از وضع افغانستان اطلاع کامل ندارم، باید از اطلاع شما آقایان کسب اطلاع شود، و امور آنجا منظم شود که وجوه به مصرف صحیح شرعی برسد، و هر یک از وکلا که از حدود شرع خدای نخواسته تجاوز کنند باید معزول شوند.
در هر صورت اینجانب از هیچ نحو مساعدت مضایقه ندارم. ولی آقایان متذکر باشند که حکومت ایران با کمال کوشش، مانع از رسیدن وجوه به اینجانب است؛ والّا ممکن بود از وجوه ایران کمک به آنجا هم بشود. از خداوند تعالی توفیق جناب عالی را خواستار است. والسلام علیکم.