۴ ج ۲ ۸۶
خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقة الاسلام آقای خلخالی - دامت افاضاته
یک طغرا (۱) فقط از جنابعالی مرقوم واصل شد و اینکه در جواب قدری تأخیر شد، عمده برای آن بود که مرقوم جنابعالی موجب افسردگی اینجانب شد. خوب است امثال شما که بحمد الله اشتغال به علوم دینیه دارید قدری در تهذیب نیز کوشش نمایید. کسانی اگر خدای نخواسته خلاف تکلیف کرده‌اند نباید هر جا گفته شود و به هر جا نوشته شود و دست هرکس داده شود. در هر صورت توفیق و سعادت شما را از خداوند تعالی خواستار است. راجع به گرفتاری شما متأثرم و از اینکه با نبودن اینجانب درباره امثال شما رسیدگی نمی‌شود نیز متأثرم. امید است ان شاء الله تعالی خداوند اصلاح فرماید. به حضرت آقای پسندیده چیزی نوشتم و به آقای اعرابی (۲) یا اسلامی (۳) نیز همین امروز می‌نویسم. از جنابعالی امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم و رحمة الله.