همین آدم گیری و همینها زنده می‌کند 15 خرداد را. ملت ایران نباید 15 خرداد را از یاد ببرند. و نباید هیچ یک از این جنایاتی که از 15 خرداد به این طرف شده است (و جلوترش به دست پدر این شده است) نباید ملت ایران اینها را از یاد ببرد؛ اینها باید سرلوحه قضایای آنها باشد، برای اینکه مبدأ تفکر باشد، باید سران قوم تفکر کنند در این امور؛ 15 خرداد را باید حفظش کنند. می‌توانند، با جار و جنجال و هیاهو و تظاهرات؛ [اگر] نمی‌توانند، با مقاومت منفی و بیرون نیامدن از منازل. اگر می‌بینند که اینها مثل گرگ به جان مردم افتادند و جوانهای آنها را می‌خواهند بکشند، در منازل بمانند؛ یک روز - تنفراً از این رژیم و از این آدم، اعتراضاً بر این آدم - در منزل بمانند؛ اگر [هم‌] می‌توانند، تظاهر کنند. اما از یاد نباید برد؛ باید این زنده باشد، و ان شاء الله از یاد هم نمی‌برند. دنبال این مطلب، آنی که مهم است این است که باید تمام جناحها، تمام جناحهایی که در ایران هست، از جناح مرجعیت و عِلمیت تا جناح ارتش، تا جناح بازاری، تا فرهنگستانی، تا دبیرستانی، تا دانشگاهی، تا بیابان نشین‌ها، تا کوخ نشینها، تمام اینها باید تفکر کنند و مورد تفکر خودشان قرار بدهند.
وحدت، تکلیف الهی
و سران قوم باید روابط داشته باشند با هم، متفرق نباید باشند. امروز روزی نیست که شماها با تفرقه کار انجام بدهید. اگر چنانچه تفرقه داشته باشید، تا آخر همین هستید و از همین بدتر. تکلیف است، تکلیف الهی است، باید با هم باشید. باید این جناحها روابط زیرزمینی باهم داشته باشند بزرگانشان. باید آشکارا نباشد، زیرزمینی باشد روابطشان اما روابط داشته باشند که اگر یکوقتی بنا شد صحبت کنند، همه صحبت کنند. اگر یکوقتی بنا شد که هَجْمه کنند، همه هجمه کنند. اگر یکوقتی بنا شد ساکت باشند، همه ساکت باشند. دست واحد باشند، نه متفرقات. آن یکی حزب بخواهد درست کند، آن یکی - مثلاً فرض کنید - چه درست کند، این صحیح نیست. ما همه باید ید واحد باشیم، مسلمین باید ید واحد باشند. اگر مسلمین ید واحد باشند، کسی نمی‌تواند مقابل این جمعیت قیام کند؛ هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند. نه اینها، ممالک بزرگ هم غلطی نمی‌توانند بکنند اگر اینها