حالا بخواهیم، باید برویم به انگلستان. هی هر چند روز یکدفعه یک نفر راه می‌افتد می‌رود انگلستان برای معالجه. خوب اگر ما طبیب داشتیم چرا انگلستان می‌رفتیم؟ شما دانشگاه را از بین برده اید؛ الآن ما دانشگاه نداریم. یک صورتی است و نمی‌گذارید هم حتی این صورت محفوظ بماند. چه بکنند بیچاره دانشگاهیها و استادهای دانشگاه چه بکنند از دست این هیولاها؟ همه حیثیات ایران یک حیثیت انگلی شده، تمام حیثیت ایران را این آدم به باد داده و انگل کرده. آنقدر که می‌شده استفاده بشود، داده به شرکتهای بزرگ، و یک قدری هم با اجازه آنها خودش و دار و دسته‌اش خورده‌اند؛ و این بیچاره‌هایی که در روستاها بودند - و به قول خودش دهقانْ ما درست کردیم - این دهقانهای بیچاره را از آنجاها کوچ دادند آوردند. این چادرنشینهای اطراف تهران و آن زاغه نشینهای اطراف تهران، همین بیچاره دهقانهایی بودند که دامداری می‌کردند و برای مملکت ایران پشم و روغن و - نمی‌دانم - گوشت تهیه می‌کردند. همه اینها از بین رفته؛ حالا باید همه از خارج بیاید. گوشتش از خارج بیاید، گندمش از خارج بیاید. کشاورزی ما را بکلی از بین برده است، فرهنگ ما را از بین برده، ارتش ما را از بین برده، حیثیت ارتش ما را از بین برده، روحانیت ما را خیال دارد از بین ببرد و موفق نخواهد شد ان شاء الله.
وحدت کلمه در برکناری شاه
الآن تکلیف همه ما مسلمین، وحدت کلمه و اولْ کلام اینکه این نباشد، ما بعد خودمان درست می‌کنیم. در رأس همه کلمات، که همه متفق الکلمه باید باشند و اگر کسی تخلف کند به اسلام خیانت کرده، این است که این نباید باشد. اگر شما در نوشته یک حزبی دیدید که از آن بیرون می‌آید که ما قانون اساسی را می‌خواهیم، به طور مطلق این را گفتن، معنایش این است که ایشان باید باشد. این خیانت است. باید آنهایی هم که می‌گویند قانون اساسی و حقوق بشر، بگویند قانون اساسی بعد از اصلاح این موادی که با سرنیزه درست شده است. ما شاهد قضیه بودیم که این موادی که درست شد و اینها را به این سلطنت منحوسه رساند، با سرنیزه بود، با سرنیزه رضاخان بود. نه اینکه مردم یک‌