انا للَّه و انا الیه راجعون
فاجعه لبنان و مصیبات وارده بر برادران ایمانی ما به حدی نیست که بتوان تحریر کرد. اکنون جنگی که دستهای مرموز دشمن انسانیت به نفع استعمار و اسرائیل بر پا نمود و لبنان را به صورت مخروبه‌ای وحشتناک درآورد. قدری آرامش صوری پیدا کرده لکن هزارها خانواده محترم که دیروز با عزت و نعمت و رفاه به سر می‌بردند، با از دست دادن عزیزان خود و خراب شدن خانمان و فقدان اموال، بی سرپرست و بی‌پناه در این فصل سرما با آلام و دردهای ناگفتنی دست به گریبان هستند. کمکهایی که از اهل خیر خصوصاً ایران شده است گرچه موجب تقدیر و تشکر است لکن جبران گرفتاریهای نامحدود برادران عزیز ما را نمی‌کند. عزیزانی که سَلَف آنها مردانه برای عظمت و عزت و شعائر خود با جناحهای مختلف وحشیهای قرون وسطایی و آدمکهای استعمار زده جنگیدند، و خون خود را در راه شرافت و عزت خود ریخته جانبازی شجاعانه کردند؛ «شَکَّرالله سَعیَهم و جَزاهُمُ اللهُ خَیراً» (1). اکنون بازماندگان آنها - طفلهای عزیز بی‌پدر و سرپرست، پدر و مادرهای فرزند از دست داده، و هزاران مجروح و ناقص الاعضا - به جا ماندند با مصیبتهای گوناگون و آه و ناله‌های روزافزون. بر انسانهای شرافتمند است، بر مسلمین پاکروان است، بر پیروان رسول اکرم - صلی الله علیه و آله و سلم - و امیرمؤمنان - علیه الصلوة والسلام - است که برای نجات فرزندان اسلام به پا خیزند. بر ثروتمندان غیرتمند

است که به پاس نعمتهای الهی از فرزندان قرآن محافظت نمایند و به خدمت آنها بشتابند، خدمتهای انسانی و محترمانه، بازماندگان فرزندان اسلام را چون اطفال خود بلکه بالاتر بدانند.
سرپرستان محترم آنها شرافتمندانه از دین و عظمت خود دفاع کرده و مردانه جان دادند و نام خود را برای همیشه پایدار گذاشتند و اسلام و مسلمین را سرافراز نمودند؛ «جزاهم الله عن الاسلام خیراً» (1). ما باید به جبران خدمت آنها، به بازماندگان و عزیزان آنها خدمت کنیم؛ خدمتی محترمانه و شرافتمندانه. ملت اسلام خصوصاً ملت شریف ایران - ایّدهم الله تعالی - به آسانی می‌تواند جبران خساراتی که قابل جبران است بکند و با همت عالی به زندگی بازماندگان برادران ایمانی خود سر و سامان بدهد وروی خود را در پیشگاه خدای تعالی و انسانیت سفید کند.
اینجانب با حال ضعف و نقاهت از دوستان اسلامی خود با کمال تواضع امید دارم که به اسرع وقت - بی درنگ - قبل از آنکه فرصت از دست برود، در این امر اسلامی الهی بکوشند و [از] هم سبقت گیرند، و به مصایب بزرگ برادران خود تخفیف بخشند. و امید آن دارم که خداوند کریم در مقابل این خدمت، آنها را سربلند و عزیز فرماید؛ و اگر بخواهند از وجوهی که محتاج به اذن فقیه است بدهند، در ربعْ اینجانب اجازه می‌دهم. از خداوند تعالی قطع ایادی دشمنان انسانیت و اذناب آنها را خواستار، و توفیق و تأیید برادران ایمانی را خواهانم. والسلام علی عباد الله الصالحین و رحمة الله و برکاته.