لوله‌های چند متر در چند متری است. با این لوله‌ها دارد نفت ایران می‌رود، عوضش اسلحه می‌آید برای پایگاه درست کردن؛ اگر اینها نفت را درست بفرستند و نفت درست فروش برود؛ یعنی به اندازه احتیاج ایران فروش برود، به اندازه اداره مملکت فروش برود، منهای دزدیهای این خانواده و کسانی که از قِبَل آنهاست منهای آن، به خرج مملکت برسد، ما تا دویست سال دیگر هم شاید نفت داشته باشیم. تمام می‌شود!؟ خوب اینها دارند تمام می‌کنند، ایشان می‌گوید: تمام می‌شود. کی تمامش می‌کند؟ تو تمامش می‌کنی؛ بعدها ما چه بکنیم؟ این ملتی که چند وقت دیگر به قول ایشان نفتش را دادند به غیر و تمام شد، زراعتش هم که از بین رفت، بعدش ما چه بکنیم دیگر؟ این ملت ضعیف چه بکند؟ «صنعتی می‌خواهیم بکنیم»! آقا صنعتی، قضیه صنعتی نیست، گول نخورید؛ قضیه ذوب آهن نیست، قضیه درست کردن مطلب نیست، قضیه پایگاه درست کردن برای شوروی است. می‌خواهند که عمال شوروی که اینجا می‌آیند، راحت بیایند و همه کارها را انجام بدهند. گاز ما را که دارند آنها می‌برند، نفت ما را هم که دارند آنها می‌برند، بعد نه گازی است و نه نفتی است و نه [درآمدی‌]، نه زراعتی است و نه هیچ چیز. این ملت باید چه بکند، معلوم نیست. اینکه این می‌گوید که من اگر بروم همه ایران را تلِ خاک می‌کنم؛ این، حالا این کار را کرده است؛ اگر بماند بدتر تلِ خاک می‌کند ایران را. اگر برود باز ممکن است که اشخاص صحیحی، امینی، بیایند سرِکار، و نفت ما را حفظ کنند که برای خودمان باشد، زراعتمان را سر و سامانی به آن بدهند. اگر ایشان خرابکاری که دارد می‌کند، خرابکاری کند و گورش را گم کند و برود، به نفع ما هست.
ما و مظاهر تمدن
ما که فریاد می‌زنیم، ما برای همین فریاد می‌زنیم: نه برای اینکه ما می‌خواهیم اصلاً مظاهر تمدن نباشد. ایشان می‌فرمایند که آخوندها می‌گویند که ما نمی‌خواهیم این مظاهر تمدن را؛ ما می‌خواهیم حالا هم با الاغ سوار شویم و برویم! یک آدمی است که [سر سپرده است‌]؛ انسان چه بگوید به او. ما که اینقدر فریاد می‌زنیم می‌گوییم که ما همه مظاهر تمدن را قبول داریم؛ اما مظاهر تمدن این است که حکومت نظامی این کار را به‌