دیدند و اینجا آمدند و به آنها عرضه داشتند، اینها هم مکلفند که از آنها همراهی بکنند.
اینطور است اسلام که اجتماعاتش اجتماعات سیاسی است در عین حالی که عبادت است. نماز جماعت را انسان خیال می‌کند خوب یک عبادتی است که با هم جمع می‌شوند و یک نمازی را می‌خوانند؛ لکن در این نماز جماعتها مسائل سیاسی باید طرح بشود. یعنی آن کسی که هفته‌ای یک دفعه در منبر می‌رود و نماز جمعه می‌خواند و منبر می‌رود و خطبه می‌خواند، باید مسائل سیاسی مسلمین را در آنجا طرح بکند و بگوید؛ و آن چیزهایی که- مثلاً اشتباهاتی که- از دولتها واقع می‌شود، در آنجا طرح بشود و مردم را هدایت کند به هم زندگی اشان و هم مبدأشان و هم معادشان و هم چیزهایی که در زندگی لازم دارند.
تکلیف همگانی تبلیغ و معرفی نهضت به جهانیان
و در هر صورت، حالا که مملکت ایران جوری شده است که از عبادات مردم هم حالا با سرنیزه جلو می‌گیرند! امروز نگذاشتند که در قم این فریضه الهی به جا بیاید. در جاهای دیگر هم همین طور اشتباه اینها. حالا تمام اخبار به ما نرسیده است لکن خیلی- در بسیاری از جاها کشتار بوده است و مردم را با سرنیزه جواب داده‌اند. و جواب اشخاصی که می‌گویند که آقا مخازن ما را نده به دیگران، جواب اشخاصی که می‌گویند ما آزادی می‌خواهیم، اینقدر اختناق پنجاه ساله ما را خفه کرد، جواب اشخاصی که می‌گویند که ما استقلال می‌خواهیم، تو همه مملکت ما را به دیگران دادی، جوابش حالا این است که نخست وزیر نظامی و وزرای نظامی و حکومت نظامی! و با نظام می‌خواهد خودش را نگه دارد. از آن طرف چماق به دستها را می‌ریزد به جان مردم؛ از آن طرف حکومت نظامی را درست می‌کند! از این طرف می‌گوید باید نظم باشد، از آن طرف خودش شلوغکاری: دستور می‌دهد که چماق به دستها را بریزند توی شهر و شهرها را آتش بزنند یا چه بکنند.
این وضع مملکت ما و این وضع حکومت شاه و این وضع زندگی آخر نکبت بار این مرد خبیث است. و بر همه ماها هست که به این مسلمینی که در ایران هستند کمک بکنیم.