سخنرانی
زمان: 24 فروردین 1358 / 15 جمادی الاول 1399
مکان: قم
موضوع: اظهار تأثر از فجایع گنبد
حضار: خانواده شهدای گنبد
[در این دیدار ابتدا مادر یکی از شهدا سخنانی ایراد کرد که خلاصه آن در زیر آمده است:
ای امام! ما در گنبد هیچ امنیت نداریم، ناموس و مالمان در خطر است. من دختر چهارده ساله‌ام را در آنجا گذاردم تا به حضور شما برسم. وقتی حرکت می‌کردم دخترم گفت: مرا هم به خدمت امام ببر، مرا به چه کسی می‌سپاری؟ آیا من از خود و ناموسم چگونه دفاع کنم؟ ای رهبر! من شرم دارم بگویم که مادری با گریه می‌گفت در جلوی روی من این گروه جنایتکار به دخترم تجاوز کرده و سر از بدن او جدا کردند.]
بسم الله الرحمن الرحیم
جوانهای شما جوانهای ما بودند
ای مادر! برای من مرگ بهتر از این است که این مصیبتها را بشنوم. ای مادرها و خواهرهای من! جوانهای شما جوانهای ما بودند. مولا امیر المؤمنین - سلام الله علیه - برای ربوده شدن یک خلخال از پای یک کسی که یهودیه بود فرمود که اگر انسان بمیرد بهتر از این است که بشنود این را. (1) من اگر بمیرم بهتر از این است که [این مصیبتها را بشنوم‌]. ای مادرها و خواهرهای من! ای برادرهای من! اسلام از این شهیدها بسیار داشته است. پیغمبر اسلام در جنگهای مختلف شهدا داده است، امیرالمؤمنین - سلام الله علیه - در جنگها عزیزها از دست داده است. سیدالشهداء - سلام الله علیه - خود و تمام عزیزانش را از دست داد. شهدای شما با آنها ان شاء الله محشورند. اگر در راه اسلام باشد غم نیست؛ ما

صحیفه امام خمینی
Rouhollah Website is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License. <Rouhollah Website/>