اینها چیزی نیستند. اینهایی که حالا دارند آشوب می‌کنند الآن چیزی نیستند، لکن اگر ما غفلت کنیم ممکن است این [ها] چیزی بشوند. من حالا الآن از اینها هیچ خوفی ندارم؛ برای اینکه یک ملتی همه اقشارش با هم بودند و همه یک مطلب را خواستند همان طور که دیدید که همه ملت که با هم بودند، نتوانستند قدرتهای خارجی این ملت را از آن کاری که دارد منحرف کنند، ما هیچ خوفی نداریم که این چند تا فاسدی که مانده است اینها یک چیزی باشند. لکن دشمن هر چه باشد نباید ما او را کم بشماریم. این کم ممکن است کم کم زیاد بشود؛ و زیاد دارودسته پیدا بکند. ما باید بیدار باشیم. با بیداری، با توجه؛ یک نفر هم که دیدیم [که‌] مخالف است برویم سراغش جلویش را بگیریم. نباید ما فرض کنیم که خوب، بیاورند چهار تا تفنگ از خارج؛ ما الحمدللَّه خودمان چه داریم. نخیر، باید ما با تمام قدرت و قوه هر چه می‌توانیم، اگر سرحدات را دیدیم که اسلحه وارد می‌شود، همه قوا رو هم بروند جلویش را بگیرند نگذارند وارد بشود. این اوقاتِ غیر عادی کارها غیر عادی نباید واقع بشود. نباید روی آن ترتیبی که پیشتر بوده است واقع بشود. من آقایان که اینجا بودند، آقایان رؤسای ژاندارمری و رئیس ستاد، به آنها راجع به این سرحدات سفارش کردم. ما می‌خواهیم خیلی بهتر بشود. من آن وقتی که می‌بینیم که در ارتش گاهی وقتها یک مسائلی واقع می‌شود که مورد اشکال است، مثلاً متن دستور انتقال زندانیهای نظامی از زندان قصر - این را مطلعید - ما وقتی که ببینیم که زندانیان نظامی را می‌خواهند اینها یکجا بگذارند، و تو ذهن ملت ما بیاید که این یک توطئه‌ای است - من نمی‌گویم هست؛ ... احتمال دادند که اینها را می‌خواهند فرار بدهند، اینها می‌خواهند توطئه کنند؛ من می‌دانم که اینها نمی‌توانند دیگر توطئه کنند، این را می‌دانم؛ لکن وقتی واقع شد یک همچو مسئله‌ای، برای ما سوء ظن پیدا می‌شود برای ملت سوء ظن پیدا می‌شود؛ چرا باید اینطور باشد؟ اینها باید یک قدری سر و صورت پیدا کنند.
جرمهای بخشودنی و نابخشودنی
من هر وقت صحبت شده است - چون شما یکی‌اش را دیدید - من در هر اجتماعی‌