ما نرسیدیم به مقصد؛ سمپاشیها در بین است. جدا کردن ملت از علما یکی از آن سمپاشی [ها] است. مسائلی که شما طرح کردید، این مسائل در موقع خودش مفید و الآن مضر است. الآن اگر این مسائل را ما بخواهیم تعقیب کنیم، بعضِ از این مسائل اسباب این می‌شود که تفرقه در بین ملت حاصل بشود. ما می‌خواهیم که این مسائل را در موقع خودش با فرصت حل بکنیم. الآن وقتی است که ما باید مسائل اصلی را [حل کنیم‌] و آن قطع ایادی اجانب [است‌] که الآن در بین کشور ما به طور گسترده‌ای هستند، (1) ... باید الآن این را فکر بکنیم. غیر از آن، فکر کردن در مسائل دیگر، فکر کردن در فروعی است که تا اصل درست نشود درست نخواهد شد.
کارشکنی گروهکها به تحریک امریکا
شما ملاحظه می‌کنید که همه مشکلاتی که ما داشتیم در زمان سابق و رژیم فاسد، الآن بخواهیم اصلاح کنیم، مشکل تراشی می‌شود. مدرسه‌ها را به هم می‌زنند، جوانهای ما را نمی گذارند تحصیل کنند، هر روز به یک بهانه آنها را به خیابان می‌کِشند؛ زراعت را نمی گذارند، کشاورزی را نمی‌گذارند که تحقق پیدا بکند، می‌روند و فساد می‌کنند و از زراعت جلوگیری می‌کنند؛ اقتصاد ما را نمی‌گذارند سالم باشد؛ کارگر ما را نمی‌گذارند کار بکند، کارخانه‌های ما را نمی‌گذارند به جریان بیفتد. اینها کی‌ها هستند؟ اینها آیا دلسوز ملت هستند که نمی‌خواهند این مملکت آرامش پیدا بکند؟! آیا می‌شود اصلاحی بدون آرامش؟ می‌شود در حال جنگ اعصاب و جنگ خارجی و به هم خوردن همه اوضاع، قضایا و مشکلات ما حل بشود؟ می‌شود با این خرابکاریها که اینها در تمام اطراف مملکت ما شروع کرده‌اند - گاهی در کردستان، گاهی در بلوچستان، گاهی در جاهای دیگر مشغول فساد شده‌اند - می‌شود با این امر اصلاح بشود؟ می‌شود یک امری که پنجاه و چند سال است به هم خورده است، یک مملکتی که پنجاه و چند سال است رو به خرابی رفته است، فوراً اصلاح بشود؟ می‌شود بدون مهلت این مسائل حل بشود؟ اینها