می‌ترسند. او «مُسْلم» را فرستاده که مردم را دعوت کند به بیعت تا حکومت اسلامی تشکیل بدهد؛ این حکومت فاسد را از بین ببرد. اگر او هم سر جای خودش می‌نشست و در مدینه وقتی که مردک (1) می‌آمد می‌گفت که بیعت کن، می‌گفت بسیار خوب سلّمه الله تعالی! نعوذبالله اگر یک همچو چیزی می‌گفت، از خدا می‌خواستند؛ خیلی هم احترامش می‌کردند، دستش را هم می‌بوسیدند، روی سرشان هم می‌گذاشتند؛ پسر پیغمبر بود. شما هم اگر احترامتان کنند، مثل احترام به امامزاده مرده! به امامزاده مرده خیلی احترام می‌کنند: می‌آیند در مقابل امامزاده یا امام - علیه السلام - می‌ایستند و خیلی هم احترام می‌کنند اما یک امامزاده زنده‌ای اگر یک کلمه‌ای بگوید، اگر خود حضرت امیر - خدا می‌داند که - اگر حضرت امیر در مقابل این حرفها بود همان بساطی را که سر دیگران می‌آوردند سر او هم می‌آوردند. خدا می‌داند اینطور است. برای اینکه شهوت است؛ یَأکُلُون کَما تَأْکُلُ الأنْعامُ. حیوان نمی‌داند که خوراکی [که‌] دارد از کجاست، چه جور است، چه وضعی دارد. تمام دنیا کشته بشوند این علفش سر جای خودش باشد. بسیار خوب، همه عالم هم کشته بشوند بشوند. اینها حیوانند: یَأکُلُونَ کَما تَأْکُلُ الأنْعامُ والنارُ مَثْویً لَهُمْ. بشارت باد بر ایشان که نار جای آنهاست. عار دارند! دنیا عار از اینها دارد، مسلمین عار دارند از این شاهنشاهها.
خداوند ان شاء الله همه شما را تأیید کند و بیدار کند؛ حوزه‌های مسلمین را و اسلام را و علمای اعلام را تأیید کند؛ و آنها را متوجه کند به این مفاسد. و شما همه موظفید به دعا کردن به اسلام و مسلمین و این بیچاره‌ها که الآن گرسنه هستند و بیچاره هستند و گرفتار هستند و عده‌ای در حبس هستند و عده‌ای در زجر هستند و عده‌ای در بیمارستانها هستند و عده‌ای را که پستانهایشان را می‌خواهند عمل بکنند و اینها. دعا کنید به اینها؛ اینها مسلمانند، اینها بیچاره‌اند.