لازم است از ابراز احساسات ملت محترم ایران، خصوصاً اهالی معظم تهران - أیدَهم اللهُ تعالی - که مستلزم زحمات و خسارات فراوان بود، تشکر کنم
تعطیل عمومی بازارها و خیابانها، با این محیط ارعاب و خفقان و اختناق و با وضع اقتصاد عصر حاضر، ابراز انزجار و تنفر عمومی از دستگاه جباره بود. کراراً تذکر داده شد که روحانیون نظری جز اصلاح حال ملت و بقای استقلال مملکت ندارند. و حفظ قوانین اسلام و قانون اساسی، به آن جهت که ضامن حفظ مذهب جعفری و قوانین اسلام است، سرلوحه مرام آنهاست. و هرکس قصد تجاوز به حریم اسلام و قوانین مقدسه آن داشته باشد، در هر لباس و مقام که باشد، روحانیت به پشتیبانی از شما برادران ایمانی و ملت بزرگ اسلام در نصیحت یا مقابله با او کوشش خواهد کرد.
شما ملت بزرگ ایران با تعطیل کارهای خود و تحمل ضرر و زحمت، به پشتیبانی از روحانیت و اسلام، ثابت کردید که به احکام خدای تعالی و به مقام مقدس روحانیت وفادار هستید؛ و از کسانی که برخلاف قوانین اسلام می‌خواهند قدمهایی بردارند، تا سرحد امکان اظهار تنفر می‌کنید؛ «شَکرَاللهُ سَعیَکم، و عَلَی اللهِ أَجرُکم» (1). خداوند تعالی به شما توفیق و جزای خیر عنایت فرماید.
ما اکنون در محاصره همه جانبه به سر می‌بریم. بسیاری از تلگرافات ما به مقصد

نمی‌رسد. تلگرافاتی که به ما شده است غالباً نمی‌رسد. مطبوعات کشور آزادانه یا به اجبار به هَتْک و اهانت ما قلمفرسایی می‌کنند. گویندگان با اشاعه اکاذیب به هتک و تضعیف روحانیت، یگانه پشتوانه مملکت، کوشا هستند و از هیچ تهمت و افترایی خودداری نمی‌کنند. این پشتوانه باید شکسته شود تا اجانبْ آزادانه به مقاصد شوم خود برسند. روحانیت باید زجر ببیند، هتک شود؛ این لباس در خور سوختن است! در بیست و چند سال قبل به دست عمال انگلیس، دشمن سابقه دار اسلام و شرق، چه اهانتها و زجرها و شکنجه‌ها که دیدند (1). جوانها از سالخورده‌ها بپرسند. امروز به دست عمال دیگران باید اهانت شوند و شکنجه ببینند. خداوند قهار کافی است.
بار دیگر از ملت بزرگ ایران تشکر نموده از خداوند تعالی عظمت اسلام و قرآن، و استقلال ممالک اسلامی، و شوکت و بزرگی پیروان قرآن کریم را خواستارم. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.