آسایش فکری در فداکاری برای اسلام
همان طوری که در حدیث وارد شده است: «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا، و کُلُّ أَرْضٍ کَرْ (1)) 08 (» در جهات مختلفه‌ای که این عبارت افاده می‌کند یک جهتش هم همین حزنی است که برای ما تقریباً هر روز از مشاهده معلولین، مشاهده مادرهای داغدیده، پدرهای فرزند از دست داده، برادرهای برادر کشته شده، و بالاخره شهدایی که در راه اسلام از دست رفته‌اند، برای ما هر روز یک روز عاشورا است. و من نمی‌دانم چه طور از شما برادرها و خواهرها که عزیزان خودتان را - که عزیزان ما هم بودند - از دست دادید، چه طور تسلیت بگویم؛ و چه طور عذرخواهی کنم. شما می‌دانید که اسلام آن قدر عزیز است، آن قدر بزرگ است، که پیغمبر اسلام و اهل بیت آن بزرگوار هستی خودشان را، همه چیز خودشان را، در راه اسلام فدا کردند. ما هم که پیرو آیین مقدّس اسلام هستیم و پیرو پیغمبر اسلام و ائمه اسلام هستیم اگر یک مقداری فداکاری کنیم و در راه اسلام همان طور که آنها فداکاری کردند ما هم فداکاری کنیم این برای ما هر چند سخت باشد، لکن یک آسایش فکری است.
من به شما آقایان و خانمها که از راه‌های دور و جاهای مختلف کشور آمدید من به شما تسلیت می‌گویم. و از شما تشکر می‌کنم و دعاگوی همه شما هستم. و از خدای تبارک و تعالی برای شهدا رحمت، و برای شماها سلامت و سعادت، طلب می‌کنم.

امیدوارم که این شهدا در نامه‌ای که اسم شهدای بَدْر و کربلا نوشته می‌شود، نوشته شده باشد. و برای شماها هم همان طور که بازماندگان کربلا و احُد (1) و امثال اینها بودند و اجر داشتند، شما هم در شمار آنها نامتان به ثبت برسد. و چون آقایان جمعیت بیرون هم زیاد است، من معذرت می‌خواهم از اینکه بیشتر مزاحمت کنم. من دعاگوی همه شما هستم؛ و همین طور خدمتگزار همه شما. و امیدوارم که خداوند دعاهای همه ما را در حق همه مستجاب کند. و خدمتهای همه ماها را برای اسلام بپذیرد.