در این موقع که تعدادی از سازمانهای آزادیبخش و گروهی که برای آزادی مبارزه می‌کنند به ایران آمده‌اند تا از نزدیک با ملت ایران تفاهم کنند و گرفتاریهای ملت ما را لمس نمایند، پیشنهاد شد تا پیامی برای آنها بفرستیم.
من نمی‌دانم که از کجا شروع کنم. از مصیبتهایی که در طول تاریخ و در قرن اخیر بر ملت ما وارد شده است؟ یا مصیبتهایی که از مستکبرین و ابرقدرتها بر مستضعفین جهان وارد شده است؟ و نمی‌دانم از چه کسی شکایت نمایم؟ از قدرتمندان و ستمکاران و چپاولگران و جنایتکاران و یا از مردمی که ظلم ظالمین را می‌بینند و قیام نمی‌کنند - و خود را با دست خود اسیر اجانب نموده‌اند؛ و از مردم دلیر و مبارز ایران برای شکست قدرتها و ابرقدرتها پیروی نمی‌کنند؟ مردم مبارز ایران با دست خالی ولی با نیروی ایمان، دولت امریکای جنایتکار را به زانو درآورده‌اند، و شاه مخلوع را بیرون کرده‌اند، و به امید خدا به مبارزاتشان تا قطع تمام وابستگیها ادامه خواهند داد و یا از دولتهای کشورهای اسلامی که با داشتن سلاح بُرنده منابع نفت و غیر آن - که با یک تصمیم می‌توانند غرب و شرق را به تسلیم وادار کنند - خود تسلیم و از این حربه برای آزادی کامل از یوغ استعمارگران شرق و غرب استفاده نمی‌کنند؟
شماای جنبشهای آزادیبخش؛ وای گروه‌های در خط به دست آوردن استقلال و آزادی! بپاخیزید و ملتهای خود و ملل اسلامی را هشدار دهید که زیر بار ستم رفتن بدتر و قبیحتر از ستمکاری است.

و به دولتها اخطار کنید که از زبونی و ذلت، خود را نجات دهند.
و به همه تذکر دهید که به اسلام باز آیید و به اخوت اسلامی بگرایید.
ای مستضعفین جهان! بپاخیزید و خود را از چنگال دشمنان بشر نجات دهید؛ و بیش از این زیر بار ظلم نروید که خداوند با مظلومان است. والسلام علی عبادالله الصالحین.