دلجویی از خانواده‌های شهدا
ما هر روز مواجهیم با صحنه‌هایی که در عین حال که دلخراش است، غرور آفرین است. دیروز جمع کثیری از معلولین آمدند، و امروز هم معلولین از اصفهان آمده‌اند با عکسهای زیادی که از شهدا آورده‌اند. من این تحول عظیمی که در ایران پیدا شده است که در عین حالی که پدرها با عکس جوان خودشان آمده‌اند، و مادرها چند نفر از فرزندانشان را از دست داده‌اند، لکن روحیه آنها روحیه بسیار بلندی است، و این تحول مبارک است بر ملت ایران. من در این مجمعی که این جوانان را و این عکس جوانان را می‌بینم باید تأثرات خودم را به بازماندگان اینها، و تسلیت خودم را به پدرها و مادرهای اینها تقدیم کنم و برای آنها هم طلب مغفرت. خداوند به شماها اجر عنایت کند و صبر عنایت کند، و آن جوانهای غرور آفرین ما را به رحمت واسعه خود غریق کند.
این مسائل در طول تاریخ بوده است. در صدر اسلام این‌طور مصائب برای اولیای خدا و برای مسلمین صدر اسلام بسیار بوده است. و شاید از آن وقت تا کنون این‌طور وضعیتی که در ایران هست و این تحولی که برای ملت ما از زن و مرد و بزرگ و کوچک حاصل شده است، سابقه نداشته باشد. خداوند تبارک و تعالی به ما هرچه داریم داده است، و ما هرچه داریم از اوست و باید تقدیم او کنیم. سعادت را آنها بردند که آن چیزی را که خدا به آنها داده بود تقدیم کردند، و ما عقبمانده آنها هستیم. من به همه شما

برادران و عزیزان که فرزندان خودتان را از دست داده‌اید تسلیت و تبریک عرض می‌کنم. تبریک برای اینکه شما خانواده‌هایی بودید که در دامن شما این جوانهای برومند تربیت شده‌اند که فداکاری کردند برای اسلام. اسلام بر ما حق بزرگ دارد؛ حق حیات دارد. و ما هرچه در راه اسلام بدهیم آن حقی که اسلام به ما دارد ادا نکردیم. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همه شما را و رحمت برای این جوانهایی که فداکاری کرده‌اند طلب می‌کنم.