- » امروز دوشنبه، 12 آذر 1403
- » پایگاه گسترش آراء و اندیشههای امام خمینی رحمة الله علیه
- » تمامی کتابهای امام خمینی رحمة الله علیه به مرور در سایت قرار خواهد گرفت
وصیتنامه سیاسی - الهی (تاریخ پایان نگارش و تاریخ انجام اصلاحات آن)
- وصیتنامه سیاسی - الهیزمان: تاریخ نگارش 26 بهمن 1361 / 1 جمادی الاول 1403
تاریخ بازبینی و اصلاح 19 آذر 1366
تاریخ قرائت 15 خرداد 1368
مکان: تهران، جماران
موضوع: وصیتنامه سیاسی - الهی (پیام جاودانه امام خمینی به معاصرین و نسلهای آینده)توضیح:
[امام خمینی نگارش وصیتنامه سیاسی - الهی خویش را - که در حقیقت پیام جاوید و خلاصه همه وصایا و پیامهای زندگی ایشان است - در تاریخ 26 بهمن 1361 به پایان رسانده و نسخهای از آن را طی پیامی به تاریخ 22 تیر 1362 نزد خبرگان اولین دوره مجلس خبرگان رهبری به امانت سپردند. امام خمینی در سالهای بعد، وصیتنامه را مورد بازبینی قرار داده و با انجام تغییراتی، دو نسخه از متن اصلاحی را که بر روی پاکتهای آنها به خط ایشان نوشته شده است: «متن وصیتنامه سیاسی - الهی اینجانب جهت نگهداری در مجلس خبرگان و آستان قدس رضوی» برای تحویل به مراکز مذکور به نمایندگان خویش سپردند. تحویل نسخ وصیتنامه در حضور جمعی از مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 19 آذر 1366 انجام گردید که گزارش کامل مراسم آن از طریق سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد. دراین دیدار آقایان: منتظری (قائم مقام رهبری درآن زمان)، خامنهای (رئیس جمهور وقت)، هاشمی رفسنجانی (رئیس مجلس شورای اسلامی)، میرحسین موسوی (نخست وزیر)، مشکینی (رئیس مجلس خبرگان)، صافی (دبیر شورای نگهبان)، موسوی اردبیلی (رئیس دیوانعالی کشور)، موسوی خوئینیها (دادستان کل کشور)، مهدوی کنی (دبیر جامعه روحانیت مبارز)، کروبی (دبیر مجمع روحانیون مبارز)، سید احمد خمینی و اعضای دفتر امام حضور داشتند.
پس از این دیدار، حاضران برای مُهر و موم کردن دو پاکت وصیتنامه به مجلس شورای اسلامی رفتند و در اتاق ریاست مجلس، ابتدا آقای مشکینی سخنانی ایراد کرد و سپس آقای سید احمد خمینی وصیتنامه را تحویل ایشان داد. مراسم مُهر و موم در حضور جمع انجام گرفت و نسخه مربوط به آستان قدس رضوی را آقایان مهدوی کنی، کروبی، توسلی و صانعی به مشهد مقدس بردند و نسخه سابق وصیتنامه که در مجلس خبرگان نگهداری میشد، به وسیله آقای سید احمد خمینی، نزد امام ارسال گردید.
متن کامل وصیتنامه امام خمینی، به عنوان پیام جاودانه ایشان در جلد پایانی همین مجموعه (به عنوان آخرین سند) درج شده است.].