فساد همه ارگانها در رژیم سابق
من تشکر می‌کنم از آقایان علما و فضلا و قضات که تشریف آوردند و ما را مفتخر کردند به این تشریف فرمایی. و من امیدوارم که خداوند همه را حفظ کند و در پناه خودش توفیق بدهد که خدمت کنند. ما در هر قضیه‌ای که فکر می‌کنیم که در سابق، در این رژیم سابق بوده است دست روی هر کدام که می‌گذاریم، می‌گوییم این بدتر ازدیگران بوده. وقتی می‌رویم سراغ آن یکی، آنجا می‌گوییم این بدتر از دیگران بوده و هکذا. وقتی قوّه دادگستری‌اش را و قوّه قضاییه‌اش را شما نگاه کنید، می‌بینید که آن چیزی که در آن نبوده است اسلام بوده و عدالت اسلامی. و وقتی که به مجلس‌اش نگاه می‌کردیم، می‌بینیم آنکه نبوده است ارتباطش با مردم. وقتی به ارتش‌اش نگاه می‌کردیم، می‌بینیم که آنکه نبوده است فعالیت در راه کشور خودشان. لابد آقایان اطلاع دارند که آنوقت که متفقین آمدند و حمله کردند به ایران، زمان رضاخان - با آن هیاهویی که رضاخان در آورده بود که ما دیگر چه هستیم و چه هستیم - سه ساعت گفته بودند که اینها مقاومت کردند در مقابل آنها، و بعد که رضاخان از یکی از اینها - سرکردگان‌

آنوقت - پرسیده بود که چرا سه ساعت؟ گفته بود که قربان سه ساعت حرف است، آنها آمدند و ما رفتیم. مسئله این بود. ارتش آن‌طور بود، دولت آن بود که دیدید. شما بسیارتان، خوب، این اواخر دیگر یادتان است. فرمانداران و فرماندهان و استانداران و اینها آنها بوده است که ملاحظه کردید و دادگستری‌اش هم آن بود که اطلاع دارید، مجلس‌اش هم آن بود، دانشگاهش هم آن بود. عرض کردم وقتی سراغ دانشگاه می‌رویم می‌بینیم که بدتر از همه جا دانشگاه بوده است. وقتی سراغ قضات می‌رویم می‌بینیم بدتر از همه این بود، و زحمت دارد که اینها اصلاح بشود. و خداوند تأیید کرده است این جمهوری اسلامی را که در ظرف این مدت کم در صورتی که انقلاب بوده، در صورتی که همه کشورهای بزرگ مخالف بودند با ایران به همه معنا و فشارهایشان را بر این کشور به همه طرف وارد کردند، تبلیغات سرتاسری آن‌طور کرده است، مع ذلک در این مدت کم در همه جا یک پیشرفت‌های چشمگیر شده است. دانشگاه بحمدالله، و امیدوارم که به زودی همه جهاتش درست بشود و روی موازین باشد، و دادگستری و قوه قضاییه بحمدالله کار زیاد کردند. و موجب سرافرازی یک ملت است که در مدت بسیار کم با همه مشکلات و با اینکه مهیا نبودند علمای ما برای قضاوت و امر قضاوت ارتباط با آنها نداشته است، مع ذلک موفق شده‌اند و تاکنون خدمت‌های فراوان کرده‌اند.
و من امیدوارم که همه علمای بلادی که در سرتاسر ایران هستند و تمام حوزه‌هایی که در سرتاسر ایران هستند، اینها این جمهوری را که از خودشان می‌دانند، آن چیزهایی که نقص وارد می‌شود در اینها و احساس می‌کنند که ناقص است، جدیت کنند کامل بشود.
لزوم تقویت قوه قضاییه
کشور امروز مال خود شماست و خود شما باید اداره کنید. قوه قضاییه امروز قوه قضاییه اسلامی است و رو به اسلام دارد می‌رود و باید خود علمای اسلام این را تقویت کنند، و افراد را بفرستند. علمایی که در بلاد هستند یا خودشان یا کسانی که مربوط به آنهاست و می‌توانند قضاوت کنند، پیشنهاد کنند که وارد بشوند در این قوه قضاییه تا

ان شاء الله رفع نقیصه به همه معنا بشود. نباید ما حالا بنشینیم امید این پیدا کنیم که خیر، خودش می‌شود. نه، هیچ امری خودش نمی‌شود، با کوشش، امرها تحقق پیدا می‌کند. و در واقع قضا هم از باب اینکه یک واجب شرعی است بر همه مگر اینکه به مقدار کفایت داشته باشیم، از این جهت، این عمل به یک وظیفه شرعی و اسلامی است و عذری نیست از برای ما امروز که بگوییم ما نتوانستیم، یا ما داخل کار نبودیم. نخیر، همه شما، هر یک از آقایان در هر جا هستند اینها پیشنهاد کنند و وارد بشوند قوه قضاییه را تقویت بکنند.
کسانی که در حوزه‌ها هستند و آنهایی که درس خوانده هستند و در حوزه‌ها دیگر سمت مدرسی و اینطور چیزها را ندارند، آنها هم تشریف بیاورند و این قوّه قضاییه را تقویت بکنند تا ان شاء الله درست بشود این قوه. اگر این قوه قضاییه درست بشود، بسیاری از مشکلات کشور درست می‌شود. مردم سروکار دارند با این قوه، با دادگستری سروکار دارند. و به شما آقایان قضات هم عرض می‌کنم که خدا را در نظر داشته باشید در باب قضا. قوّه قضاییه سروکارش با جان مردم است، با مال مردم است، با نوامیس مردم است، و باید همیشه خدا را ناظر و حاضر ببینید که خدای نخواسته نبادا یک اشتباهی در کار بشود، یک وقت خطایی بشود. خطای شماها بزرگ است و ممکن است یک خطا موجب قتل یک کسی بشود، یک خطا موجب به باد رفتن آبروی کسی بشود. اینها را باید بسیار نظر بکنید و بسیار دقت بکنید که این شغل در عین حالی که واجب است و لازم است - همه ما - در صورتی که به مقدار کفایت نباشد همه شرکت بکنند و بسیار شریف است، در عین حال، خوب، مسئولیتش هم بسیار زیاد است. و باید ان شاء الله همه آقایان جدیت بکنند که این قوّه قضاییه به آن طوری که شارع مقدس می‌خواهد، به آن طور عمل بشود و البته از باب اینکه حوزه‌ها مهیا نبودند و دست‌شان از قضا کوتاه بوده و مهیا برای این کار نبودند، حالا که مهیا شدند حوزه‌ها هم به راه افتادند برای اینکه، این کار را تتمیم کنند. و دروسی راجع به قضا در حوزه‌ها درست عمل بشود و درس‌هایی گفته بشود تا اینکه ان شاء الله به زودی این پرسنلی که ایشان می‌گویند که باز به قدر پانصدنفر ناقص داریم ان شاء الله درست بشود. این پانصد نفر در حوزه اصفهان و مشهد و تبریز و

سایر جاها چیزی نیست. خوب می‌توانند از اینجا بیایند و قم هم که خوب کمک می‌کند و امیدوارم که ان شاء الله همه موفق باشید و خداوند همه را تأیید کند که خودمان کارهای خودمان را انجام بدهیم.
فرانسه پناهگاه تروریستها
و من عرض می‌کنم که ما که امروز گرفتار این بلیات هستیم، گرفتار این دولت‌ها هستیم، گرفتار این قدرت‌های بزرگ هستیم، باید خودمان همه جهات خودمان را خودمان حفظ کنیم. شما می‌بینید که در هر جا برای اسلام یک گرفتاری پیش می‌آورند با یک اسمی روی آن می‌گذارند و یک بساطی درست می‌کردند. ما آنوقت خیال می‌کردیم که صدام این است که تلافی می‌کند، بیخودی، درجنگ شکست می‌خورد، آنوقت تلافی‌اش را سر خوزستان در می‌آورد و کردستان. خیال می‌کردیم که این کار، کار صدامی است. معلوم شد که همه اینجور هستند. چند نفر به واسطه اینکه آن قدر صدمه دیدند از این قدرت‌های بزرگ و از امریکا و از اسرائیل و از فرانسه و از امثال اینها، این قدر صدمه دیدند، چند نفرخودشان را فدا می‌کنند برای ملت خودشان و می‌روند یک جایی را منفجر می‌کنند. بعد اسرائیل تلافی می‌کند. خوب، از اسرائیل همه متوقع‌اند.
اسرائیل ذاتش همین ذات است، باید عمل بکند اینطوری که می‌کند. اما فرانسه که خودش را یک ملت چه می‌داند، و آن قدر در طول تاریخ ادعا کرده است، چرا اینطور تروریست از کار در آمد؟
ملت فرانسه باید این مطلب را احساس بکند که در طول تاریخ آن قدر که از فرانسه تعریف کردید و کتاب نوشتید و چه کردید، در این برهه زمان آبروی فرانسه را این دولت از بین برد. دولت فرانسه آبروی ملت فرانسه را از بین برد، صورت ملت فرانسه را یک صورت مشوه جلوه داد در بین ملت‌ها. اکثر ملت‌ها و مردم‌ها تمیز نمی‌دهند که، جدا نمی‌کنند دولت را از ملت، خصوصاً آنجاهایی که جمهوری است. آنجاهایی که جمهوری است، ملت است که باید اساس را در دست بگیرد. نمی‌پذیرند از ملت فرانسه‌

که او بگوید دولت ما اینطوری است. ملت فرانسه به فکر بیفتد که آبروی خودش را که دارد از بین می‌رود حفظ بکند و این دولت را سرجای خودش بنشاند، این دولت را کنار بگذارد. این دولتی که تروریست اعظم باید اسمش را گذاشت برای اینکه، هرچه تروریست است جمع می‌شود در فرانسه، بعد هم خودش تروریستی می‌کند. یک کسی او را می‌زند به واسطه اینکه جنایتکار است، او می‌زند یک کس دیگری را می‌کشد.
تلافی می‌کند سر کس دیگری. خوب، این ملت فرانسه باید فکر این کار باشد و همین طور ملت‌های دیگر. ملت‌ها که تقصیری ندارند. تقصیر ملت‌هایی که جمهوری هستند این است که رأی می‌دهند به اینها و بعد که رأی دادند اختیار را دست اینها می‌دهند. باید بعد که چیز کردند، با تظاهرات، با چیزها این کار را کنار بگذارند. الآن هم می‌توانند این کار را بکنند. حفظ کنند آبرویی را که در طول تاریخ شما برای فرانسه درست کردید، این را حفظش کنید، اینها دارند از بین می‌برند. اینها تروریست شده‌اند.
دولت فرانسه از آنجا که می‌بیند که از عراق طلب دارد و طلبش را نمی‌تواند بدهد، تلافی‌اش را سر ایرانی‌ها در می‌آورد. تلافی سر ایرانی برای چه در می‌آورد، خوب، عراق نمی‌تواند طلب شما را بدهد از خودش وصول کنید، چرا به او طیاره، نمی‌دانم چه می‌دهید که ایران را بزند؟
ظلم به ملتها با اسم اصلاح طلبی
وضع الآن اینطور شده است که اصلاً گرفتار شده‌ایم مابین قوه‌های مقتدری که برخلاف نظر حتی ملت خودشان عمل می‌کنند. گمان نمی‌کنم که ملت امریکا راضی باشد که دولت امریکا از هر سوراخی سرش را بیرون بیاورد و جوان‌های خودشان را به کشتن بدهد، و همین‌طور فرانسه و سایر جاها. حالا که انگلیس هم آمده است، فرانسه هم سرش را تو سرها آورده، جزو خیاطها شده است. آن پالان دوز را می‌گفتند که همراه خیاطها می‌رفت، گفتند تو کجا می‌روی؟ گفت: ما هم اهل بخیه هستیم. حالا این قدرتمندهای بزرگ که توی دنیا جمع شده‌اند و مردم را دارند اذیت می‌کنند، از آن‌

طرف فرانسه هم آمده و انگلستان هم تازه آمده و خودشان را سرشان را داخل در سرها کرده‌اند که بگویند ما هم جزو بخیه زن‌ها هستیم. چرا وضع اینطور شده؟ مگر آنها چه بردند در این کار؟ مگر آنها در این جنایات چه شرافتی تهیه کرده‌اند؟ الآن امریکا، دولت امریکا، دولت شوروی که این جنایات را می‌کنند و با هم مسابقه می‌کنند در جنایتکاری، در ظلم به مردم، در جنایت به مردم، مگر آنها چه بردند که شما می‌خواهید - شما هم - همراه آنها باشید؟ شما هم بروید چه بکنید؟ بالاخره مسلمین باید فکر بکنند.
این مسلمان‌ها و این اعراب که تقریباً اکثر بسیاری از مسلمین را آنها تشکیل می‌دهند و گرفتار دست اینها هستند، اینها فکر بکنند که نباید اینطور خودشان را دست آنها بدهند که هر جا الآن لبنان را آن‌طور کرده‌اند، لبنانی دیگر برای کسی نمانده است. خوب، چرا این اختلافات را شما دست بر نمی‌دارید تا اینکه اینها نتوانند بیایند سراغ شما؟ و چرا باید آنها بیایند و مردم را آن‌طور اذیت بدهند به اسم اینکه ما می‌خواهیم اصلاح بکنیم؟ این اصلاح که نیست. شما اگر مصلح بودید، اگر صلح طلب بودید که اینطور وضع‌تان نبود.
شما صلح طلبید و می‌آیید در لبنان به اسم اینکه ما صلح طلب هستیم و مردم را ناراحت می‌کنید؟ شما بروید کنار، مردم خودشان کار خودشان را درست می‌کنند نمی‌گذارید که مردم اصلاح کنند کار خودشان را. هر کدامتان به یک اسمی وارد می‌شوید در یک کشوری. مثلاً فرض کنید که روسیه وارد می‌شود در افغانستان به اسم اینکه می‌خواهیم اصلاح کنیم آنجا را. امریکا و فرانسه و انگلستان و اینها هم وارد می‌شوند در لبنان می‌خواهیم اصلاح کنیم. این برای این است که، مسلمان‌ها بیدار نیستند. دولت‌های مسلمین نمی‌دانند چه قوه‌ای دست‌شان هست و چه جور اینها را می‌توانند از بین ببرند.
اگر - یک - ده روز این مسلمین منافع خودشان را قطع کنند از شرق و غرب، آنها سرجای خودشان می‌نشینند. ولی افسوس این است که نمی‌توانند، نمی‌فهمند چه باید بکنند. آنها را ترسانده‌اند به طوری که اگر چنانچه بکنید چه خواهد شد. خوب، این «اگر» در ایران هم بود، لکن ایران کار خودش را کرد و هیچ کاری هم نتوانستند بکنند. حالا هم نمی‌توانند بکنند، بعدها هم نمی‌توانند بکنند. یعنی مادامی که ایران این ایران است،

مادامی که بین همه روابط اسلامی و انسانی هست، مادامی که یک ملت هست اینها، مادامی که زن و مرد و بچه و بزرگ ایران این وضع را دارند، هیچ قدرتی در عالم نمی‌تواند کاری بکند. چرا مسلمان‌ها اینطور نشوند؟ چرا حجاز اینطور نشود؟ و چرا عراق اینطور نشود؟ و مع الأسف به واسطه حماقت بعض - رأس - رؤوس، به جان هم می‌اندازند همه را. این را وادار می‌کنند حمله کند به ایران، آن قدر ضرر ببرد، آن قدر رنج ببرد، آن قدر چه بکند ملت عراق را، آن‌طور صدمه وارد به آن بکند برای یک حماقتی که آنها گفتند برو سردار قادسیه بشو! از آن طرف هم فلسطینی‌ها را به جان هم انداخته‌اند. جنگ بین خودشان آن‌طور می‌بینید که واقع شده. از آن‌ور هم اختلاف ما بین خود ما، دولت‌های مسلمین. آخر چرا باید اینطور باشد؟ اینها اگر واقعاً بیدار بشوند و بفهمند چه قدرتی در دست‌شان هست و چه منابعی در دست اینها هست که منابع، رگ حیات آنها در دست اینهاست، خوب، با هم روابط پیدا می‌کنند، روابط دوستی پیدا می‌کنند. خوب، ما هی فریاد می‌زنیم که آقا بیایید با هم دوست باشیم، چه هی آنها می‌گویند نه، ایران می‌خواهد همه کشورهای دنیا را ازبین ببرد. ایران چرا می‌خواهد ببرد، ایران می‌خواهد همه را اصلاح کند؛ می‌خواهد که با هم باشند همه‌شان، برادر باشند همه‌شان. مع ذلک نمی‌فهمند و باید چه کرد این را. و من امیدوارم که کم کم درست بشود، و کم کم ملت‌ها بیدار بشوند و از راه ملت‌ها این کارها اصلاح بشود و ان شاء الله خداوند تأیید می‌کند و خداوند شما را و همه کسانی که در این کشور خدمت می‌کنند به این کشور، خدمت می‌کنند به اسلام، تأیید کند. و مادامی که قصد خالص باشد، توجه به خدا باشد و خالص باشد، تا اینطور باشد بلااشکال پیروز هست این کشور و از اینجا هم موجش می‌رسد به همه جا و رسیده است. و انقلاب شما بحمدالله صادر شده است، نه اینکه صادر می‌شود، صادر شده و تقویت می‌شود در خارج.
استقلال قوه قضاییه
و از نکاتی که تذکر بدهم این است که قوّه قضاییه همان طوری که آقا فرمودند یک قوّه مستقل باید باشد. یعنی در همه جای دنیا این اسم هست که قوّه قضاییه مستقل است.

حالا مادر کشور خودمان که استقلال داده است اسلام به قوّه قضاییه و قاضی و قوّه قضاییه مستقل است و هیچ کس نباید در آن دخالت بکند. قضات نباید گوش به هیچ کس بدهند جز آنکه برای خدا کار خودشان را انجام بدهند، حق را ملاحظه بکنند. اگر فرض کنید که یک جایی را دیدند حق است، اگر تمام کشورایران به آنها چیز بکنند که به آن طرف حکم بدهید، نکنند. خدا اینطور مقرر فرموده است، باید شما به حق برسید.
کار به اینکه این رفیق فلان است، این دوست فلان است، این پسر فلان است، این خود فلان است، خیر، کاری به این کارها نداشته باشید. باید شما به همان طوری که شرع مقدس امر فرموده است قضاوت کنیدو مستقل در قضاوت باشید و محتاط در قضاوت.
احتیاط در قضاوت کنید، توجه بکنید که نبادا یک مظلومی حقش ضایع بشود یا یک نفری زاید بر آن مقداری که باید جریمه بشود یا - برای - تعزیر بشود، یا - به - چه بشود، زاید بر او نباشد. گرفتاری دارد این مسائل، باید این را خیلی توجه بکنید. و من امیدوارم که آقایان علمائی که الآن مشغول هستند و بعدها هم ان شاء الله می‌آیند و مشغول می‌شوند، توجه بکنند که مستقل هستند و کسی حق اینکه هیچ نقشه‌ای، هیچ دخالتی در کار آنها بکند ندارد. و البته روی موازین شرعی اگر اشتباه ثابت شد، آن وقت روی همان موازین شرعی عمل می‌شود. و خداوند همه شما را موفق بدارد و من دعاگوی همه شما هستم.