احمد عزیزم
مرقوم شما واصل شد. قبلاً کاغذی نوشته‌ام، از آقای لواسانی استفسار نمودم راجع به اینکه بین راه وجه داده‌اند؛ جواب نوشته‌اند «تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است و به ایشان اصلاً وجهی نداده‌ام و دخالتی در این امر نکرده و نمی‌کنم لکن مفسدین در عمل افساد هستند». خودم هم حدس می‌زدم که اصل نداشته باشد. مطلبی که از قم اطلاع رسیده است آن است که شما و آقای ربانی (1) در نظر دارید برای صد نفر شهریه خصوصی قرار دهید؛ به این منظور که در خانه رفت و آمد زیاد شود. خیلی از شما تعجب می‌کنم که باز مرا نشناخته اید! من هیچ وقت از این اعمال خلاف انسانی میل ندارم مرتکب شوم و نه شماها مرتکب شوید. در این امور هیچ وقت بدون مراجعه به من اقدامی نکنید؛ گرچه ممکن است این خبر هم مثل بیشتر اخبار باشد. در هر صورت مطلعم کنید و این نحو افکار را از خود دور کنید. خدمت حضرت حجت الاسلام والمسلمین عمّ مکرم (2) سلام برسانید. برای ایشان نگران هستم؛ می‌ترسم این رفت و آمد برای مزاج ایشان ناراحتی تولید کند و موجب استراحت ایشان در قم فراهم نباشد. به خانواده محترمه سلام برسانید ان شاء الله تعالی هر دو خوب و سعادتمند باشید.