خدمت ذی شرافت حضرات اعلام و افاضل عظام اصفهانی مقیم قم - دامت افاضاتهم
مرقوم محترم آقایان که حاوی تفقد از اینجانب و مشتمل بر ابراز عواطف کریمه بود، موجب تشکر گردید. امید است آقایان محترم و طبقه جوان از محصلین - أیّدهم الله تعالی - با توجه به وظایف سنگینی که ان شاء الله در آتیه به عهده آنها خواهد آمد و حفظ و صیانت اسلام و مصالح مسلمین به دست آنها سپرده خواهد شد، هم از حالْ خود را برای این سنگر عظیم مجهز و مهیا فرمایند. و با مجاهده و تحکیم مبانی تقوا، حب دنیا و نفس را که رأس تمام خطیئات است، از قلب خود خارج نمایند؛ تا مشکلات زندگانی بر آنها آسان شود، و شداید در راه خدمت به حق تعالی و احکام مقدسه اسلام در ذائقه آنها شیرین گردد. رنجها و ناراحتیها و ستمهایی که به حوزه‌های اسلام و حضرات اعلام و سایر برادران متدین ما وارد شده، گرچه ناگوار و بر دوش اینجانب سنگینی می‌کند لیکن از جهاتی به نفع اسلام و مسلمین بود؛ و رحمتها و الطاف الهیه بود که ملت اسلام را بیدار و طریقه سلف صالح را تا حدی تجدید نمود. اینجانب در این تبعیدگاه ثانوی، (1) در تحت قُباب مطهره، دعاگوی اسلام و مسلمین و حوزه‌های علمیه و طبقه جوان زحمتکش رنجدیده می‌باشم. والسلام علیکم و رحمة الله.