(1)- آقای سید مرتضی پسندیده.
آقای سید احمد خمینی درباره پاورقیهای این نامه چنین مرقوم داشته‌اند:
(2)- ساواک بارها منزل حضرت امام را در قم محاصره می‌کرد و ماهها و هفته‌ها از تردد افراد جلوگیری می‌کردند، ایشان سؤال کرده‌اند که آیا بعد از ماه محرّم و صفر تردد آزاد می‌شود یا خیر؟ زیرا تنها اینجانب و دو نفر کارگر به نامهای مشهدی رضا و میرزا نادعلی می‌توانستیم تردد کنیم.
(3)- امام برای اینکه اگر محتوای نامه لو رفت مسئله‌ای برای من به وجود نیاید، این موضوع را برای رد گم کردن می‌نوشتند و این مطلب بین من و ایشان دائماً تکرار می‌شد؛ من هم مرتباً برای ایشان می‌نوشتم که در کاری دخالت ندارم. مثلاً در همین نامه ایشان نوشته‌اند: «احتیاط کرده و نامه را امضا نکنید» که این با «دخالت نکن» در نامه‌های قبل و بعدی به هیچ وجه نمی‌سازد.
(4)- اکثر قریب به اتفاق این نامه‌ها مسائل مربوط به مبارزه بوده است. بنده و سایرین اجازه نسخه برداری و فتوکپی از این نامه‌ها را نداشتیم؛ چون حرام بود که در پاکتها را باز کنیم؛ و متأسفانه گیرنده‌های این نامه‌ها اکثراً آنها را محو می‌کردند و یکی از باارزش ترین اسناد مبارزه درباره دوره پانزده ساله تبعید حضرت امام و کار مخفی ایشان بر روی علمای مبارز و مردم انقلابی ضد رژیم شاه از بین رفته است.