به عرض عالی می‌رساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج شریف و حاوی تفقد از اینجانب بود، موجب تشکر گردید. مطالبی که مرقوم شده بود صحیح، و غفلت از آن نداشته‌ام؛ لکن جنابعالی که از وضع نابسامان ما اطلاع دارید، و از اختلاف اجتهاد و آرا در جمیع امور واقف می‌باشید، تصدیق بفرمایید که این امر با آنکه در رأس اصلاحات است در رأس مشکلات نیز هست.
اینجانب در رجوع از حبس سابق در نظر گرفتم که کاری که مقدمه این نحو امور و طلیعه تفاهم بین حضرات است انجام دهم. بعضی اصلاً در شور هم حاضر نشدند، و بعضی که درظاهر صلاح دیدند عمل نکردند. وکسانی هم به اعذار مختلفه متشبث شدند. وبالجمله وقتی ما بیدارخواهیم شد که بکلی کار از کار گذشته و راه چاره مسدود گردیده. دیگران برای مقاصد باطل خود مشغول کار و مجتَمع هستند، و ما در حق خود متفرق و مختلف الآراء و الاهواء هستیم. «وَ الیَ اللهِ الْمُشْتَکی‌ وَ عَلَیْهِ التَّوکُلُ فِی الشِّدَةِ وَ الرّخاء». (1)
راجع به حوزه محترمه اردکان، که مرقوم شده بود، و خرجهایی که از سهم مبارک شده و احتیاج باز هست، جنابعالی مجاز هستید و کارهای سابق نیز مُمضی است. از خداوند تعالی تأیید و توفیق جنابعالی را خواستار، و امید است در مظانّ استجابت دعوات، مورد نظر محترم باشم. والسلام علیکم و رحمة الله.