تعريف شده است، اينها مظاهر خداست. (۱)
آنى كه انسان را بعيد مى‌كند از ساحت قدس و از كمال، دنياست؛ و آن هم پيش خود آدم است، توجه به نفس است. خدا كند كه موفق بشويم براى اينكه از چاه بيرون برويم، و تبعيت كنيم از اولياى خدا؛ كه آنها از اين مهلكه نجات پيدا كردند و خارج شدند؛ و أدْرَكَهُمُ الْمَوْتُ.

(۱)- نهج البلاغة؛ ص ۱۱۳۸، حكمت ۱۲۶.