و از ابن عباس منقول است كه در حالى كه ما نزد رسول خدا -صلّى اللَّه عليه و آله- بوديم، ناگاه فرشته‌اى آمد و گفت: بشارت باد تو را به دو نورى كه به تو داده شده، و به انبياى قبل از تو داده نشده. آن دو نور، فاتحة الكتاب و خواتيم سوره بقره است. قرائت نكند هر گز حرفى از آن را مگر آنكه حاجت او را مى‌دهم.» (۱) و اين روايت را در مجمع، قريب به اين مضمون، نقل نموده است. (۲)(۳)

(۱)- أَنَّ مَلَكاً نَزَلَ عَلَيْهِ فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِسُورَتَيْنِ لَمْ يُعْطِهِمَا نَبِيّاً قَبْلَكَ فَاتِحَةِ الْكِتَابِ، وَ خَوَاتِيمِ سُورَةِ الْبَقَرَة؛ مستدرك الوسائل؛ ج ۴: كتاب الصلاة؛ «ابواب قراءة القرآن»، باب ۴۴، ص ۳۳، ح ۳.
(۲)- مجمع البيان؛ ج ۱، ص ۱۸.
(۳)- خمينى، روح اللَّه؛ آداب الصلاة؛ مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى (س)، ص ۲۴۰-۳۰۱.