پیوند کند، بپیوندد، آن روز هم جیش «اسامه» (1) اش بیرون شهر بود که می‌خواست جنگ بکند. این جنگ یک چیزی است که برای عدالت، جنگ لازم است. اگر مردم عادل باشند که دیگر جنگی در کار نیست. اگر مردم انسان باشند که دیگر جنگی در کار نیست. لکن وقتی که یک دسته، اکثریت مستضعفین پایمال دارند می‌شوند، وقتی که تمام حیثیت اسلام و مسلمین در خطر است، وقتی که تمام حیثیت همین ملت ما در خطر است، ما که جنگ را شروع نکرده‌ایم، ما الآن هم در حال دفاع هستیم هر روز تقریباً باید گفت بی‌استثنا آبادان تقریباً بی‌استثنا هر روز کوبیده می‌شود، زاید بر آن هم جاهای دیگری که همه می‌دانید. ما می‌خواهیم که دست اینها کوتاه بشود که به ما اینطور، به ملت ما اینطور تعدی نکنند. ما دفاع داریم می‌کنیم، و ما از اول هم دلمان می‌خواست که جنگی نباشد و همه صلح باشد. اما می‌پذیرید شما اینکه ما و صدام که دشمن اسلام است - از اول دشمن اسلام بودند آن وقت که من نجف بودم می‌دانستم که اینها دشمن اسلام هستند؛ همینها را مرحوم آیت الله حکیم (2) تکفیر کرد. اینها مشرکند، ملحدند. - شما می‌پذیرید که ما با آنها سر یک میز بنشینیم و مصالحه کنیم؟ مصالحه اینکه خوب، حالا شما این کارها را کردید عذر بخواهید ما هم بگوییم که ما هم این کارها را کرده‌ایم؟ هیچ وجدان انسانی - اسلامی می‌پذیرد این را؟ یا خیر، ما باید آن مطلبی که داریم، حق است و همه عالم اگر انصاف داشتند می‌پذیرند و می‌پذیرفتند ما آن را می‌خواهیم، ما چیز زایدی نمی‌خواهیم، ما همان را می‌خواهیم، از اول جنگ هم گفتیم ما جنگجو نیستیم، ما مدافع هستیم. دفاع هم یک حق مسلمی است که اسلام و غیر اسلام برای انسان قائل است.
ما الآن در حال دفاع هستیم. ما جوانهایمان تاکنون آن قدر شهید داده‌اند، تاکنون مادرها آن قدر شهید داده‌اند، پدرها آن قدر شهید داده‌اند، جوانها آن قدر خون خودشان را داده‌اند برای اینکه شرّ این قدرتهای بزرگ از سر ایران کم بشود. حالا که بحمدالله رسیدیم به اینجایی که دستها کوتاه شده، حالا ما کوتاه بیاییم تا آنها دستشان بلند بشود؟ من به شما