بگیرد. این باید با یک کنترل شدیدی از طرف یک هیأت چند نفری، که خودتان تعیین بکنید و مورد تصدیق - مثلاً - اهل علم تهران باشد، آن وقت آنها، آن چند نفر، بررسی کنند؛ و شما هم مشغول باشید. ان شاء الله خداوند حفظ کند شما را. و من هم دعاگوی همه‌تان هستم ان شاء الله. و کارشان پرارزش؛ و مسئولیتشان هم زیاد پرارزش است. برای اینکه نشر احکام خداست و نشر مکتب الهی است. مسئولیت زیاد است، برای اینکه باید طوری انجام بگیرد که خدای نخواسته یکوقت لغزشی در آن نباشد، و کتابی که مثلاً انحرافی باشد در آن نباشد. و این البته باید یک دسته‌ای، یک جمعی، باشند که این کار را انجام بدهند. ان شاء الله خداوند تأییدتان کند. من شغلم زیاد است، اطلاعاتم هم از این امور و از این افراد کم است؛ باید یک دسته‌ای در تهران تعیین بشوند برای کتابهای مذهبی.
[یکی از حضار: دسته یا گروهی در تهران به سرپرستی استاد جعفری باشد.
آقای محمد تقی جعفری: من کارهایم خیلی زیاد است. سه - چهار تا دانشکده من تدریس قبول کرده‌ام. چون اساتید طاغوتی را ریخته‌اند بیرون، مجبور شدم بروم این دانشگاه و آن دانشگاه، از هر کدام سه - چهار ساعت تدریس قبول کرده‌ام؛ لذا برای من یک قدری مشکل است.]
امام: خوب حالا افرادی را می‌شود تعیین کنید؛ ایشان هم نظر داشته باشند.
[آقای جعفری: خدمت امام عرض کردم، کوشش می‌کنیم افرادی را پیدا کنیم برای این کار. مسئولیت برای من سنگین است.]
امام: بله، وقتی تعیین شد، من هم بفهمم کیست. موفق باشید.