زور بوده و سرنیزه بوده؟ مجلس خبرگانش با زور بوده، و سرنیزه بوده؟ علمای بلادش، که این قدر زحمت کشیدند و آن وقتی که شما در خواب بودید و یا آن بالاها نشسته بودید و استفاده می‌کردید و از خود دولت طاغوتی هم استفاده می‌کردید، اینها توی زندانها رنج می‌بردند و در تبعیدگاهها به آنها رنج می‌دادند، اینها فرصت طلب‌اند، و شماها که حالا که راه یک قدری صاف [شده‌] ریختید سر این سُفْره، فرصت طلب نیستید؟ چه دیکتاتوری علمای اسلام کرده‌اند؟ کدام دیکتاتوری؟ خوب، نشان بدهید بگویید فلان جا با زور، با فشار، با چه دیکتاتوری کرده‌اند. دادگاه‌های اسلامی که پیدا شده است، این دادگاهها آنهایی را که محاکمه کرده‌اند، شما آنها را می‌خواهید تطهیر بکنید که می‌گویید دیکتاتوری کردند؟ یعنی آنها را با دیکتاتوری کشته‌اند؟ نصیری (1) و امثال نصیری را. شما حالا قلمهاتان را برداشتید گریه می‌کنید برای نصیری و برای هویدا (2) و برای محمدرضاخان، آن وقت خودتان را «ملّی» می‌دانید! آدم می‌دانید. ما اگر جلوگیری از این ملت نکنیم، برای شما خطر همه چیز پیش می‌آید، ما جلوگیری می‌کنیم. ما میل نداریم که ملت ما خدای نخواسته یک وقت چه بشود که می‌خواهند زور بگویند و ما چه. ملت ما با آرامش، با آزادی، ملت ایران با آزادی، با آرامش، رأی داده؛ یک عده‌ای را تعیین کرده است برای اینکه قوانین را بفهمند که این قوانین مخالف با اسلام نباشد، برای اینکه جمهوری اسلامی است؛ شما می‌گویید که آقایان بروند کنار! آقایانی که ملت قرار داده‌اند بروند کنار، که برای ملت ما چه بشود؟ خوب، ملت اینها را قرار داده‌اند؛ ملت ما [خواهان‌] چی است. شما بیایید از این ملت بپرسید که شما چی می‌خواهید، تا ثانیاً بیایند باز همان صد، الّا یکیشان یا یک و چندشان، بگویند که ما اسلام را می‌خواهیم؛ ما احکام اسلام را می‌خواهیم؛ ما قوانین اسلام را می‌خواهیم. آخر چرا در مقابل یک ملت نشسته اید؟ چهار نفر نشسته اید! چهار نفری که تا حالا نَفَستان در نمی آمده! حالا که روحانیون، اسباب این شده‌اند که شما نفس بکشید، نفس بر ضد اینها