پیروز خواهد بود برای اینکه حق هست. و اگر خدای نخواسته انحرافی از حق پیدا بشود، حق پیروز است؛ لکن ما حق نیستیم. قاعده «حق پیروز است» صحیح است.
موسی - علیه السلام - با یک عصا غلبه کرد بر فرعون. و پیغمبر - صلی الله علیه و آله و سلم - با دست خالی، با یک عدّه معدود، بی ساز و برگ، هیچ چیز نداشتند - منزل هم نداشتند، یک عده‌ای بودند که توی مسجد - آنهائی که - «اصحاب صُفَّه» یک دسته‌ای بودند که از باب اینکه هیچ منزل نداشتند، هیچ چیز نداشتند، آمده بودند همه با هم توی مسجد، یک گوشه‌ای از مسجد را منزل قرار داده بودند. و «اصحاب صُفّه» به ایشان می‌گفتند. در جنگها وقتی که اینها می‌رفتند، هر چند نفرشان یک دانه شمشیر. آن هم چه شمشیری! یک شمشیری که مناسب آن وقت بود، با لیف خرما آن را آویزان کرده بودند به خودشان. هر چند نفرشان هم یک اسب و یک شتر داشتند - لکن حق بودند، و حق پیروز است. همین عدّه معدودِ کم بر امپراتوری روم و ایران، که آن وقت تمام عالم تقریباً معموره، (1) تحت نفوذ این دو امپراتوری بود، غلبه کردند، شکست‌شان دادند. عدّه معدود، کم، لکن حق بودند و ایمان داشتند، با ایمان پیش بردند.
حقانیت در اسلامی بودن در تمام شئون
مادامی که ما حق باشیم، پیروز هستیم. حق بودن به این است که ما همه چیزمان را اسلامی کنیم: عقایدمان عقاید اسلام باشد؛ ایمان را در قلبمان تقویت کنیم؛ اعمالمان را تطبیق بدهیم با اسلام، با قرآن؛ و اخلاقمان را مهذَّب کنیم، تطبیق بدهیم با اسلام. اگر این طور بشویم، ما حقّیم، و حق هم پیروز است. ولو اینکه در میدان کشته بشویم، ولو اینکه عقب نشینی کنیم، لکن پیروزیم؛ برای اینکه مکتبمان پیروز است، حق است، و حق پیروز. کوشش کنید که مسیرتان همان مسیر حق باشد. امروز که ملت ما بحمدالله قدرتهای بزرگ را کنار زده و قدرت، دست دولت و ملت آمده است، کوشش کنند، هم دولت، و هم ملت، هم دادگاهها، و هم پاسدارها، و هم شهربانیها، و هم لشکریها، کشوریها،