برخلاف مسیر ملت، یک چیزی نمایش داده بشود یا گفته بشود، همان روز اول و ساعت اول همه کشور - الآن هم که همه جا رادیو هست، تلویزیون هم شاید اکثر جاها باشد - سرتاسر کشور یکدفعه ملتفت می‌شوند که یک همچو مسئله‌ای است. از این جهت، این دستگاه حساسترین دستگاهی است که در مملکت موجود است؛ یعنی از حیث اینکه در رادیو - تلویزیون هم چشم می‌بیند، هم گوش می‌شنود، آن هم در یک سطح وسیعِ همه جایی، و رادیو در خارج هم پخش می‌شود و همه آنجاهایی که موجش می‌رود اطلاع بر آن پیدا می‌کنند و اگر خدای نخواسته این دستگاه یک وقتی نقیصه داشته باشد؛ یعنی بر مسیر ملت نباشد، بر مسیر اسلام نباشد، این خطرش بیشتر از این است که وزارت مثلاً فلان بر مسیر اسلام نباشد. این وقتی بر مسیر اسلام نباشد، سرتاسر ایران و بسیاری از کشورها می‌فهمند به اینکه این بر مسیر اسلام نیست. و برای آنهایی که غرض دارند منعکس می‌کنند که رژیم شاهنشاهی لفظاً رفته، معناً باز هست. باز قلمها و قدمهایی که می‌خواهند این رژیم را، این نهضت را، آلوده کنند و اشکال کنند آنها به کار می‌افتند. و اگر یک مطلب باشد، یک مطلب را بزرگش می‌کنند و چندین برابر. و روی اساس تلویزیون نمی‌آیند صحبت کنند؛ روی اساس اسلام می‌آیند صحبت می‌کنند، اشکالْ حالا این است.
در زمان طاغوت هر کاری هم که واقع می‌شد، هرچه هم خرابکاری بود، کاری به اسلام نداشت. یک رژیم مخالف اسلام بود، و کار خلاف اسلام می‌کرد. رژیم خلاف اسلام، کار خلاف اسلام می‌کند. از این جهت، در آن وقت خطر کم بود، و خطر متوجه به اسلام نبود؛ به جمهوری اسلامی نبود؛ اما امروز خطر متوجه به جمهوری اسلامی و اسلام است. ولهذا یک وظیفه بزرگی به دوش همه ماست. اگر من یک کار خلافی بکنم، اگر شما یک کار خلافی بکنید، هرکس کار خلافی بکند، این خلاف در جمهوری اسلامی واقع می‌شود. و اگر یک دستگاهی به این وسیعی و به این حساسی یک کار خلاف اسلام بکند، یا برخلاف مسیر ملت یک کاری انجام بدهد و یک برنامه‌ای انجام بدهد، اینها نمی‌آیند حساب بکنند به اینکه تلویزیون این طور است؛ رادیو این طور