شما ببینید، الآن این همه چیزی که از این خارج خریدند، این همه توپ و تفنگ و طیاره و کذا و کذا، میلیاردها که از خارج خریدند. ایران کسی نیست که بفهمد استعمالش کند! دارند خودشان؛ ما نمی‌توانیم، و یا نداریم کسی را. درست ما را تربیت نکردند. آنها نخواستند ما بفهمیم که این فرض کنید طیاره‌ای که فلان جور است باید چه طور به کارش انداخت. یا آن اسلحه‌های خاصی که آنها دارند، بسیاری از آن اسلحه‌هاست که اصلاً ایران نمی‌تواند. [بکار ببرد] نه ایران، شرق نمی‌تواند! این پیش خودشان است اسرارش، اسرارش را به ما نمی‌گویند. پول از ما گرفتند، میلیاردها پول از ما گرفتند، اینها را هم آوردند اینجا، ما هم نمی‌توانیم استعمال کنیم! برای چه آوردند؟ برای اینکه اگر یک وقتی یک جنگی واقع بشود بین خودشان و روسیه، پایگاه داشته باشند. اینجا هم پولمان را گرفتند؛ هم برای خودشان چیز درست کردند. مصیبتها یکی و دو تا نیست.
تدریجی بودن اصلاح امور کشور
ما باید همه چیز را یعنی البته با طول مدت، نه به این زودی نمی‌شود، همه چیز باید تغییر بکند. نه فقط فرض کنید که مطبوعات، نه فقط رادیو و تلویزیون، نه فقط چه. همه چیزها باید عوض بشود؛ یک چیز دیگر بشود. ولی الحمدللَّه آنکه انسان را امیدوار می‌کند این تحول روحی است که در قشرها پیدا شد. یعنی از آن خواب بیرون آمدند؛ و حالا چشمهایشان را باز کردند؛ و یک تغییری در آنها حاصل شده. چنانچه ما دیدیم در این نهضتی که حاصل شده و در این درگیریهایی که، در آخر عرض می‌کنم - قیامی که مردم کردند، انقلابی که مردم کردند. همین مردم بودند که از سایه پلیس می‌ترسیدند. همین مردم با مشتِ گره رفتند جلو و گفتند ما اصل دستگاه را نمی‌خواهیم! یک تحول روحی بود که خدای تبارک و تعالی در این ملت ایجاد کرد. کسی نمی‌توانست این کار را بکند. الحمدللَّه دو تحول الآن حاصل شده است برای مملکت ما که به فکر افتادند که درست بکنند: اولِ هر کار این است که انسان مرض را تشخیص بدهد، و به فکر علاج بیفتد. الآن شما در آموزش و پرورش که هستید، اساتید دانشگاه که در دانشگاه هستند،